تربیت دارد، ودر هفت سالگى سوم همراه و یاریگر پدر و مادر است».(1)
طبق روایت فوق، آغاز سنّ تربیت فرزند هفت سالگى است، امّا از جنبه اى دیگر، تربیت از زمان انعقاد نطفه است؛ چون سفارش شده که انعقاد نطفه از غذاى حلال باشد،(2) همان گونه که توصیه شده مادر در دوران حاملگى و شیردهى از غذاى حرام پرهیز کند(3)؛ چون غذاى حرام در شیر مادر تأثیر مى کند و شیر مادر نیز در فرزند اثرگذار است. بنابراین، آغاز تربیت فرزند از زمان انعقاد نطفه، و در ادامه دوران حاملگى و شیردهى است. البتّه این سه دوره، دوران تربیت تکوینى، و سنّ هفت سالگى به بعد، آغاز تربیت اختیارى است.
2. محبّت به فرزند در روایات
اسلام در مورد محبّت به فرزند تأکید و سفارش زیادى کرده ودوست داشتن و بوسیدن وى را عبادت برشمرده است؛ به سه روایت ناب در این زمینه توجّه فرمایید:
الف) حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «المُؤمِنُ حَبیبُ اللّهِ،