معارف بوک

اوّل: محبوبیّت ایمان
خداوند متعال در آیه شریفه هفتم سوره حجرات مى فرماید: (وَلَکِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ اِلَیْکُمُ الإِیمَانَ وَزَیَّنَهُ فِی قُلُوبِکُمْ وَکَرَّهَ اِلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْیَانَ)؛ «خداوند ایمان را محبوب شما قرار داده و آن را در دل هایتان زینت بخشیده، و (به عکس) کفر و فسق و گناه را منفورتان قرار داده است».
از این که فرمود: «ایمان را محبوب شما قرار داده و آن را در دل هایتان تزئین کرده است» معلوم مى شود که زینت چیزى اضافه بر محبّت است.
تفاوت فسوق و عصیان در این است که فسوق به گناهان بزرگ اطلاق مى شود، و عصیان شامل گناهان کوچک تر است.
به هر حال آیه فوق با صراحت دلالت مى کند که از روز اوّل عشق به خوبى ها و تنفّر از بدى در وجود انسان بوده است.

دوم: بهترین صورت
در آیه چهارم سوره تین مى خوانیم: (لَقَدْ خَلَقْنَا الإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ)؛ «ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریدیم».
خداوندى که انسان را در بهترین صورت ممکن آفریده، حتماً بهترین حالات را نیز که همان علاقه به خوبى ها و تنفّر از بدى هاست، به او ارزانى داشته است.