صفحه ٣٣

1. «عِنْدَ نُزُولِ اَلْمَطَرِ؛ هنگام بارش باران» به همین دلیل گفته شده است: «دعا هنگام نزول باران به اجابت نزدیک تر است».(1)
2. «وَعِنْدَ نَظَرِ اَلْوَلَدِ فِی وَجْهِ الْوَالِدَیْنِ؛ هنگامى که فرزند به صورت پدر و مادرش با احترام و محبّت نگاه مى کند».
آرى، نگاه به چهره پدر و مادر آن قدر ارزشمند است که درهاى آسمان را مى گشاید.
3. «وَعِنْدَ فَتْحِ بَابِ الْکَعْبَةِ؛ هنگام گشوده شدن درِ خانه خدا» در طول سال یک بار درِ کعبه باز مى شود. خداوند متعال توفیق داد در یکى از سفرهایى که به مکّه داشتیم به داخل خانه کعبه مشرّف شویم. در آن محیط ملکوتى و فضاى معنوى، روحانیّت خاصّى موج مى زد و به انسان حالت معنوى ویژه اى دست مى داد که قابل توصیف نیست.
4. «وَعِنْدَ النِّکَاحِ؛ هنگامى که دو نفر با هم ازدواج مى کنند».(2)
ازدواج آن قدر مهم است که در رحمت الهى را مى گشاید، و قرار گرفتن آن در کنار خانه خدا و نزول باران و مانند آن اهمیّت آن را دو چندان مى کند.

ب) مقایسه نمازِ همسر دار و بى همسر
در حدیث دیگرى از امام صادق (علیه السلام) مى خوانیم: «رَکْعَتَانِ یُصَلِّیهِمَا