داده، وى را ببخشد. جالب این که در پایان آیه شریفه مى فرماید : «در آرامش و مودت و رحمت بین زوجین، نه یک نشانه، بلکه نشانه هایى براى اهل تفکّر وجود دارد».
آنچه آرامش را از بین مى برد
گاهى در زندگى زن و شوهر حوادثى رخ مى دهد که آرامش آن ها را از بین مى برد. این عوامل شیطانى بر دو قسم است:
1. عوامل درونى
از جمله مصادیق عوامل درونى این است که انتظارات آن ها از یکدیگر زیاد باشد، مانند این که زن بگوید: «خویشاوندان من که آمدند به آن ها احترام نگذاشتى»، یا «فلان شخص از اقوام من که بیمار شد به عیادتش نشتافتى»، یا «فلان کس که از سفر زیارتى برگشت به دیدنش نرفتى». ممکن است همین توقّع را شوهر از همسرش داشته باشد و این توقّعات سبب از بین رفتن آرامش آن ها مى شود.
یا هنگام خستگى سخنانشان خشن شود و تعبیرات دوستانه و مهربانانه جاى خود را به الفاظ سنگین و خشن بدهد. بدون شک، این امور سبب کدورت و ناراحتى و سلب آرامش مى شود. اگر همین چیزهاى کوچک و پیش پا افتاده به موقع درمان نشود، تبدیل به معضل مى گردد و زمینه ساز اختلاف مى شود.