معارف بوک

ب) حضرت على (علیه السلام) فرمودند: «اَلحَیاءُ مِفتاحُ کُلِّ الْخَیرِ؛ کلید همه خیرات حیاست».(1)
طبق این حدیث، همه خوبى ها به حیاء ختم مى شود. آدم بى حیاء کانون بدى ها، و انسان باحیاء منبع همه خوبى هاست.
ج) امام على (علیه السلام) در روایت دیگرى فرمودند: «اَلْحَیاءُ یَصُدُّ عَنْ فِعْلِ الْقَبیحِ؛ حیاء مانع انجام کارهاى زشت و ناپسند مى شود».(2)
اگر سدّ حیاء بشکند سیل گناهان در زندگى انسان جارى شده، و آن را نابود مى کند. یکى از امورى که سدّ حیاء را مى شکند، فضاهاى مجازى است که به شکل وسیعى به گناهان وبى بندوبارى ها دامن مى زند و درنتیجه بنیان خانواده ها را متزلزل مى کند.
د) گاهى امام صادق (علیه السلام) نامه اى سرگشاده به اصحاب و یارانش مى نوشتند، تا آن را خوانده و به آن عمل کنند. در یکى از این نامه ها که به اصحاب دستور دادند مکرّر آن را بخوانند و مورد توجّه قرار دهند، فرمود: «عَلَیکُمْ بِالْحَیاءِ وَالتَّنَزُّهِ عَمّا تَنَزَّهَ عَنْهُ الصَّالِحُونَ قَبْلَکُم؛ حیاء را فراموش نکنید و از چیزهایى که بندگان صالح و پرهیزکار قبل از شما پرهیز مى کردند شما نیز بپرهیزید».(3) بنابراین، یکى از توصیه هاى اصولى امام صادق (علیه السلام) به یارانش رعایت حیاء بود.