عَنْ وُجُوهِهِمَا كَمَا يَتَحَاتُّ الْوَرَقُ عَنِ الشَّجَرِ.
17- مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ فُضَيْلِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام يَقُولُ إِذَا الْتَقَى الْمُؤْمِنَانِ فَتَصَافَحَا أَقْبَلَ اللَّهُ بِوَجْهِهِ عَلَيْهِمَا وَ تَتَحَاتُّ الذُّنُوبُ عَنْ وُجُوهِهِمَا حَتَّى يَفْتَرِقَا.
18-عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ تَصَافَحُوا فَإِنَّهَا تَذْهَبُ بِالسَّخِيمَةِ.(2105)19- عِدَّةٌمِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِيِّ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ لَقِيَ النَّبِيُّ صلی الله علیه و آله حُذَيْفَةَ فَمَدَّ النَّبِيُّ صلی الله علیه و آله يَدَهُ فَكَفَّ حُذَيْفَةُ يَدَهُ فَقَالَ النَّبِيُّ صلی الله علیه و آله يَا حُذَيْفَةُ بَسَطْتُ يَدِي إِلَيْكَ فَكَفَفْتَ يَدَكَ عَنِّى فَقَالَ حُذَيْفَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ بِيَدِكَ الرَّغْبَةُ وَ لَكِنِّى كُنْتُ جُنُباً فَلَمْ أُحِبَّ أَنْ تَمَسَّ يَدِى يَدَكَ وَ أَنَا جُنُبٌ فَقَالَ النَّبِيُّ صلی الله علیه و آله أَ مَا تَعْلَمُ أَنَّ الْمُسْلِمَيْنِ إِذَا الْتَقَيَا فَتَصَافَحَا تَحَاتَّتْ ذُنُوبُهُمَا كَمَا يَتَحَاتُّ وَرَقُ الشَّجَرِ.
20- الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ
بايشان توجه نمايد و گناهان از رخسارشان چون برگ از درخت بريزد.
شرح - كيف يوصف عبدا حتجب الله عزوجل: مرحوم مجلسى درباره اين جمله چهار احتمال ذكر نموده كه يكى از آنها اينستكه: خداى عزوجل بهفت آسمان از خلقش پوشيده گشته (و اين كنايه از بيان كمال لطافت و تعالى ذات الهى است نسبت بمخلوق) و پيغمبر (ص) را خليفه خود در زمين قرار داده و اطاعت او را مانند اطاعت خود ساخته و امور مخلوقش را باو واگذار فرموده است، پس امر و نهى و وحى و مقدرات خدايتعالى كه مانند خودش بهفت آسمان پوشيده و در حجاب گشته است بوسيله سفير و رسول او براى خلق آشكار مى گردد.
17-امام باقر (ع) ميفرمود: چون دو مؤمن بهم برخورند و مصافحه كنند، خدا بآنها رو كند و گناهان از چهره آنها بريزد تا از يكديگر جدا شوند.
18- امام صادق (ع) فرمود: با يكديگر مصافحه كنيد، زيرا مصافحه كينه را ميبرد.
19- امام صادق (ع) فرمود: پيغمبر (ص) بحذيفه برخورد و دستش را براى مصافحه دراز كرد، حذيفه دست خود را باز گرفت، پيغمبر (ص) فرمود: اى حذيفه من دست بسوى تو دراز كردم و تو دست خود را از من باز گرفتى؟ حذيفه عرض كرد: يا رسول الله! بدست شما شوق و رغبت است ولى من جنب بودم و دوست نداشتم دستم با جنابت بدست شما رسد، پيغمبر (ص) فرمود: مگر نميدانى كه چون دو مسلمان بهم برخوردند و مصافحه كنند گناهانشان مانند برگ درخت بريزد.
20- امام صادق (ع) فرمود: كسى قدر خداى عزوجل را نداند و نيز قدر پيغمبرش را نداند و قدر