بالاخره فقها و اولياء، نايب امام زمان (عج) هستند. ولى چرا مردم تلاش نمى كنند خود امام زمان (عج) را داشته باشند؟ خود فقها و اولياء هم مى گويند ما خاك كف پاى امام زمان (عج) هم حساب نمى شويم؛ اين ها كه بيش از اين ادعا ندارند.
اگر مردم زمينه ظهور امام زمان (عج) را فراهم كنند امام زمان (عج) به جِدّ مى آيند. هميشه ظهور رحمت حق خيلى غير منتظره است. به عنوان مثال كسانى كه در فعاليت هاى مبارزاتى انقلاب اسلامى بودند گاهى فكر مى كردند بايد حدود 20 سال با ارتش شاه جنگيد تا آرام آرام و سنگر به سنگر پيروز شد. ولى اصلًا معلوم نشد كه چطور يك دفعه شاه رفت، بختيار از ساختمان نخست وزيرى فرار كرد و ارتش هم به پادگان ها رفت و انقلاب پيروز شد. ما فكر نمى كرديم كه رژيم شاهنشاهى به اين سرعت سرنگون شود. بايد حواسمان باشد كه ما با اسلحه و مهمات پيروز نشديم. اين ها بهانه بود! حالا اگر چهار تا پاسگاه و كلانترى هم به راحتى تسليم شدند كه اين را نبايد به حساب زور و قدرت خودمان بگذاريم. اين ها مثل اين است كه آدمى بخواهد بميرد؛ بالاخره يك طورى مى ميرد؛ حالا يا از كليه اش مى ميرد، يا از قلبش و يا ازمغزش مى ميرد. شاه بر اساس سنت الهى بنا بود برود، يك طورى رفت. شوروى هم بنا بود برود، يك طورى رفت.
ظهور رحمت حق هم همين طور است، ناگهانى است. اين كه شما بگوييد ما مى نشينيم برنامه هاى پنج ساله تنظيم مى كنيم براى اين كه آقا بيايند و آقا در برنامه پنج ساله تشريف مى آورند، اين طورى نيست! امام