معارف بوک

آياتش را حفظ كنند و قرآن به طور كامل در دسترسشان باشد. از ديگر ويژگى‌‌هاى مهم اين كتاب آسمانى آن است كه خداوند متعال بر امّت اسلام منّت نهاده و خود، حفظ قرآن كريم را از هر گونه تهديدى به عهده گرفته است. به علاوه پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) به قدرى به فراگيرى مسلمانان و حفظ آيات الهى اهتمام داشتند كه در همان زمان رسول الله، عده زيادى از مسلمانان حافظ قرآن بودند و نسخه‌‌هايى از آياتى كه جديداً نازل مى‌‌شد در اختيار داشتند و به تدريج آنها را حفظ مى‌‌كردند و به هر حال از طريق تكثير اين نسخه‌‌ها يا نقل سينه به سينه از حافظى به حافظ ديگر، قرآن در اختيار همگان قرار مى‌‌گرفت.
حضرت على(عليه السلام) مى‌‌فرمايد: كِتابُ اللهِ بَيْنَ اَظْهُرِكُمْ؛ كتاب خدا در ميان شماست، در دسترس شماست. ناطِقٌ لا يَعْيى لِسانُهُ. بجاست روى اين جمله تأكيد و تكيه شود. حضرت مى‌‌فرمايد: اين كتاب گوياست و زبانش به كندى نمى‌‌گرايد، از سخن گفتن خسته نمى‌‌شود و هرگز لكنت پيدا نمى‌‌كند، بنايى است كه پايه‌‌هايش فرو نمى‌‌ريزد و پيروزمندى است كه يارانش شكست نمى‌‌خورند.
 سخن گفتن قرآن
امام على(عليه السلام) از سويى در مورد اوصاف قرآن در نهج‌‌البلاغه مى‌‌فرمايند: اين كتاب كتاب ناطق است؛ خودش سخن مى‌‌گويد؛ از سخن گفتن خسته نمى‌‌شود. خود، سخن و مطلب خويش را به روشنى بيان مى‌‌كند و از ديگر سوى، مى‌‌فرمايند اين قرآن، ناطق نيست؛ بايد آن را به سخن درآورد و من هستم كه اين قرآن را براى شما تبيين مى‌‌كنم. و گاه در بعضى از تعابير آمده است كه قرآن صامِتٌ ناطِق(2)؛ قرآن ساكت است و در عين حال ناطق و گويا. به راستى معناى اين سخن چيست؟
به نظر مى‌‌رسد اين تعبير بيانگر دو نگاه متفاوت به اين كتاب آسمانى است كه در يك نگرش قرآن كتابى مقدس، ولى خاموش در گوشه‌‌اى نشسته است و با كسى سخن