معارف بوک

 رمز موفقيت و نقش قرآن
به نظر مى‌‌رسد براى موفقيت در هر برنامه و سياستى، به‌‌خصوص در زمينه مسائل تربيتى و فرهنگى و اجتماعى، سه شرط اساسى وجود دارد.
1. درستى و صحت برنامه در جهت رسيدن به هدف مورد نظر؛
2. ايمان و باور نسبت به برنامه و دستور‌‌العمل‌‌هاى آن؛
3. عمل بر مبناى احكام و دستورالعمل‌‌هاى مطرح شده در برنامه.
بديهى است هر كدام از شروط سه گانه منتفى باشد كارآيى برنامه مذكور آن‌‌طوركه بايد به ظهور نمى‌‌رسد و هدف مورد نظر محقق نمى‌‌شود.
همه ما مى‌‌گوييم قرآن كلام خدا و برنامه زندگى ما مسلمانان است. امّا گفتنِ تنها و اقرار ظاهرى به اين مطلب كافى نيست. اقرار و اظهار در صورتى ايمان به قرآن و دستورات حيات‌‌بخش آن محسوب مى‌‌شود كه از اعتقاد و باور قلبى حكايت كند وانسان از عمق جان به قرآن و دستورات اميدبخش آن ايمان داشته باشد و در مقابل سخنان و پيام‌‌هاى الهى تسليم محض باشد. با چنين ايمان و اعتقاد و باورى است كه شرط كارآيى قرآن در هدايت جامعه، يعنى عمل بر مبناى دستورات حيات‌‌بخش قرآن، تحقق پيدا مى‌‌كند.
قرآن كريم مى‌‌فرمايد: ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فيهِ هُدىً لِلْمُتَّقين. الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقيمُونَ الصَّلوةَ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ. وَ الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِما اُنْزِلَ اِلَيْكَ وَ ما اُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَ بِالاْخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ. اُولئِكَ عَلَى هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ وَ اُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُون(27)؛ آن كتاب الهى كه هيچ جاى ترديدى در آن نيست هدايت‌‌گر پرهيزكارانى است كه ايمان به غيب دارند و نماز را به پامى‌‌دارند و از آنچه ما به آنها روزى داديم انفاق مى‌‌كنند؛ كسانى كه به احكام و دستوراتى كه به صورت قرآن بر تو نازل شده ايمان مى‌‌آورند و كتب آسمانىِ پيش از تو را باور و به قيامت يقين دارند. چنين انسان‌‌هايى از هدايت پروردگارشان بهره‌‌مندند و به رستگارى مى‌‌رسند.