معارف بوک

قرآن نيز در جامعه دينى و اسلامى و در زندگىِ جويندگان سعادت و رستگارى چنين نقشى ايفا مى‌‌كند، با اين تفاوت كه چراغ‌‌هايى كه از اين منبع نور تغذيه مى‌‌نمايند و مسير سعادت را روشن مى‌‌كنند هرگز خاموش نمى‌‌شوند در نتيجه راه حق، پيوسته مستقيم و روشن است و قرآن كريم و نورافكن‌‌هاى فروزان آن مدام پيروان قرآن را هشدار مى‌‌دهند كه مواظب باشيد از مسير حق منحرف نشويد.
در فراز ديگرى از همين خطبه مى‌‌فرمايد: وَ نُوْراً لَيْسَ مَعَهُ ظُلْمَة؛ قرآن نورى است كه با وجود آن، تاريكى دوام نمى‌‌يابد؛ زيرا اين كتاب آسمانى نورافكن‌‌هايى دارد كه از آن نور مى‌‌گيرند و پيوسته راه هدايت و سعادت را روشن مى‌‌كنند.
علاوه بر اين، ائمّه(عليهم السلام) كه همان مفسرين وحى الهى هستند حكم آن نورافكن‌‌ها را دارند كه معارف قرآن را براى مردم بيان و با علم خدادادى، مسلمانان را با حقيقت قرآن آشنا مى‌‌كنند.
 مصابيح و آيينه‌‌هاى قرآنى
همان طور كه مى‌‌دانيم طبق حديث ثقلين، قرآن وعترت اين دو وديعه الهى در مسير هدايت موحدين، مكمّل يكديگرند كه با تمسك به يكى و رها كردن ديگرى هدف از نزول قرآن كه همان هدايت انسان‌‌هاست تحقق نمى‌‌يابد. ائمّه معصومين(عليهم السلام) چراغ‌‌هايى هستند كه از اين منبع الهى نور مى‌‌گيرند و مسير زندگى انسان‌‌هاى طالب سعادت را روشن مى‌‌كنند و علوم قرآن و حقيقت آن نزد آنهاست. آن ذوات مقدسه هستند كه مى‌‌توانند متشابهات را به محكمات برگردانند و راه را از بيراهه تشخيص دهند و مردم را به راه سعادت و كمال راهنمايى كنند. مردم نيز مى‌‌بايد معارف قرآن را تنها از آنها بگيرند و به‌‌كار بندند.
حكمت الهى چنين اقتضا مى‌‌كند و سنّت خداوند بر اين قرار گرفته است كه مردم از طريق اهل‌‌بيت(عليهم السلام) با معارف قرآن آشنا شوند و با به كار بستن آنها در تأمين سعادت دنيوى و اخروى خود بكوشند. لذا براى تحقق اين منظور، خداى متعال با نصب امامت