الَّتِى فِيها نُوْرُ النُّور(22)؛ قنديلها و ظروف نبوت و چراغهاى رسالت ماييم؛ يعنى مردم مىبايد با راهنمايى ائمّه(عليهم السلام) به مقصد نبوت و رسالت كه همان هدايت به سوى حق است رهنمون شوند. نور همه نورها از ماست. حاكميت خدا از طريق ولايت ما تحقق پيدا مىكند. ما هستيم آن پرچم حقى كه هر كس از آن پيروى كند نجات پيدا مىكند و هر كس از آن دور بماند سقوط مىكند و آن چراغ و مشكاتى كه روشنايى و نور در آن قرار دارد ماييم.
شبيه اين بيان از امام سجاد(عليه السلام) نيز نقل شده است؛ حضرتش مىفرمايند:
اِنَّ مَثَلَنا فى كِتابِ اللهِ كَمَثَلِ الْمِشْكاة وَ الْمِشْكاةُ فِى الْقَنْديلِ فَنَحْنُ الْمِشْكاةُ فيها مِصْباحٌ وَ الْمِصْباحُ مُحَمَّد(صلى الله عليه وآله) اَلْمِصْباحُ فى زُجاجَة نَحْنُ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّىٌّ تُوْقَدُ مِنْ شَجَرَة مُبارَكَة زَيْتُونَة مَعْرُوفَة لا شَرْقِيَّة وَ لا غَرْبِيَّة لا مُنْكَرَة وَ لا دَعْيَة يَكادُ زَيْتُها يُضىءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورُ الْقُرَآنِ عَلىَ نُور يَهْدِى اللهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَضْرِبُ اللهُ الاْمْثالَ لِلنّاسِ وَ اللهُ بِكُلِّ شَىء عَليمٌ بِاَنْ يَهْدِى مَنْ اَحَبَّ اِلَى وِلايَتِنا(23). حضرت در اين بيان، آيه 35 سوره نور را به پيامبر(صلى الله عليه وآله) و اهلبيت و ائمّه معصومين(عليهم السلام) تفسير كردهاند. حضرتش مىفرمايند مَثَلِ ما اهلبيت در قرآن مَثَلِ منبعى است كه از طريق آن، نور هدايت الهى، راه را بر بندگان روشن مىكند. ما اهلبيت حكم آن آبگينه شفافى را داريم كه نور مصباح و چراغ هدايت را، كه همان نور نبوت است، به بندگان منعكس مىكنيم. اين نور از شجره مباركهاى از نور الهى، كه پرتو آن گسترده و غير قابل انكار است، سرچشمه مىگيرد. اين حقيقت نه شرقى و نه غربى است نه ناشناخته و نه وانهاده است.
امام سجاد(عليه السلام) مىفرمايند حقيقت پيامبر و اهلبيتِ مكرّمش حكم چراغ بسيار شفافى را دارند كه بدون نياز به شعلهاى، نور مىدهد. نور قرآن مبتنى بر آن نورى است كه خدا هر كس را بخواهد هدايت كند او را بدان نور (ولايت اهلبيت(عليهم السلام)) هدايت مىكند.
قرآن در آیینه نهج البلاغه
فصل اول / جایگاه قرآن در جامعۀ دینی