صفحه ٢٥٢

3.برخورد فاطمه علیها السلام در برابر انحراف در مسئله ولایت
همسر امیر مومنان علیه السلام در ادامه سخنان گران سنگ خویش آشکارا به موضوع ولایت، و انحرافی میپردازد که پدید آمده بود و به مردان انصار و مهاجر به سبب چنین عملی عتاب میکنند و میفرماید: وَیْحَهُمْ اَنّى زَعْزَعُوها عَنْ رَواسِی الرِّسالَهِ وَ قَواعِدِ النُّبُوَّهِ وَ الدَّلالَهِ، وَ مَهْبِطِ الرُّوحِ الاَمِینَ وَ الطّبِینِ بِاُمُورِ الدُّنْیا وَ الدِّینِ «اَلاَ ذَلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ»(219)؛ «وای بر آنان، چگونه خلافت را از کوه های استوار رسالت و پایه های نبوت و هدایت و محل نزول روح الامین و کاردانان امور دنیا و دین جا به جا کردند [و به جایی بردند که هیچ امنیت و صلاحیتی برای استقرار در آنجا ندارد]؟! آگاه باشید که این همان زیان آشکار است».
تعابیر فاطمه علیها السلام خود بیانگر این حقیقت است که یکی از اهداف حضرت از همه سخنان، اثبات ناشایستگی متصدیان امر حکومت برای این کار است. حضرت میخواست به مردم بفهماند که آنها به هیچ روی شایستگی جانشینی رسول اکرم صلی الله علیه و آله را ندارد و اگر به فرض، مردم حق داشتند که برای رسول خدا صلی الله علیه و آله جانشین برگزینند با انتخاب این اشخاص به انتخابی نادرست دست زده اند.
حضرت با تشبیه مقام رسالت و شئون آن به کوه های بلند و استوار این حقیقت را یادآور میشوند که هرکسی شایستگی تصدی این جایگاه را ندارد و مردم با جا به جایی این مقام در حقیقت آن را به اعماق دره های هولناک انداخته اند. این مقام شایسته کسانی است که بهترین مصالح دین و دنیای مردم را بدانند. از این رو در پایان فراز این آیه نورانی را تلاوت