جانتان آماده شوید و به وقوع فتنه، دل مطمئن دارید، و مژده باد شما را به شمشیر بران و سلطه تجاوز گرانه و ظالمانه و آشوب فراگیر و استبداد ستمگران؛ به گونه ای که نصیبتان اندک و جمعتان پراکنده شود. ای دریغ بر شما! کجا می روید؟! همانا [آنچه رخ خواهد داد] بر شما پوشیده شده است. آیا ما می توانیم شمارا بدان چیزی واداریم که از آن کراهت دارید؟
1.مقدمه
حضرت زهرای مرضیه علیها السلام پس از بیان روشنگری های خویش دانست که این سخنان بر قلب سخت آن مردم تاثیری نخواهد داشت و آنان چنین مواعظی را جدی نخواهند گرفت. از این رو آخرین تیر ترکش را برای تنبه و هدایت آنان به کار گرفت، و آن انذار از پیامدهای ناگوار عملکرد آنان در دنیا بود. برای ارشاد و هدایت انسان ها در درجه نخست، بهترین روش برای جلب توجه و هشیار ساختن،«بشارت» است. از این رو رسولان الهی پیش از آنکه بیم دهنده باشند، برای مردم بشارت دهنده بودند و قرآن در آیاتی متعدد به این نکته اشاره فرموده است؛ فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ؛(247) «پس خداوند پیامبران را نویدآور و بیم دهنده بر انگیخت». ذکر مبشر بودن انبیا پیش از منذر بودن ایشان بدین معناست که آنها در امر رسالت الهی خویش نخست آثار نیکویی را بر میشمردند که بر ایمان، عمل صالح و پیروی از دین حق مترتب میشود. پس از این بشارت ها، مهم ترین عامل موثر برای زدودن غفلت از قلب انسان، انذار از عذاب های اخروی است؛ اما برای افراد سست ایمان، انذار های اخروی نیز چندان اثری ندارد. آخرین عاملی که میتواند در وجود این گونه افراد