و محکم بودن شمشیرش و بی باکی او از مرگ و شدت گام های استوار او و سختی مجازات او و پلنگ گونه بودنش در امور الهی بود! به خدا قسم، اگر از مسیر روشن منحرف میشدند و از پذیرش دلیل واضح دور می گشتند، قطعا آنها را به سوی آن باز میگرداند و ایشان را بر آن وا می داشت و در کمال آرامش به پیش سیر میداد؛ به گونه ای که نه مرکب زخمی، و نه رهنمود خسته، و نه سواره ملول میگشت، و آنان را بر آبشخوری پاک و زلال و سیراب کننده وارد میکرد که از اطراف آن آب لبریز می شد و کناره های آن گل آلود نمی گشت و آنها را سیراب خارج میکرد و در پنهان و آشکار برای ایشان خیر خواهی میکرد، و او از متاع دنیا همچون توانگران، خود را نمی آراست و از آن حظ و بهره ای نمی برد، جز آبی که رفع تشنگی کند و طعامی که رفع گرسنگی کند و یقینا برای آنان زاهد از راغب، و صادق از کاذب شناخته میشد، «و اگر مردم شهر ها ایمان آورده و به تقوا گراییده بودند، قطعا برکاتی از آسمان و زمین برایشان می گشودیم؛ ولی تکذیب کردند. پس ما هم آنان را گرفتیم به کیفر اعمالی که همواره مرتکب میشدند». «و از آنها کسانی که ظلم کردند به زودی به بدی های آنچه که انجام دادند گرفتار میشوند و آنان نمی توانند [خدا را] عاجز کنند [و مانع عذاب او شوند]».
1.مقدمه
حضرت زهرا علیها السلام در روز های پایانی عمر خویش با سخنان رسا، محکم و زیبا، اما جان سوز خود با مردم، به ویژه متصدیان حکومت اتمام حجت فرمود؛ اما آنان به