صفحه ٣٥

4. فاطمه علیها السلام؛ پاسبان ولایت
فاطمه علیها السلام پس از یادآوری این ویژگی های رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرماید: فان تعزوه و تعرفوه تجدوه ابی دون نسائکم؛ «پس هرگاه نسب او را بجویید و او را بشناسید، می یابید که او پدر من است و نه پدر هیچ یک از زنان شما».
فاطمه علیها السلام با افتخار از رابطه پدر و فرزندی خویش با رسول خدا صلی الله علیه و آله سخن می گوید و این افتخار را از آن خود و نه از آن زنان ایشان می شمارد. او این رابطه را با تعمد به آنان گوشزد میکند. در کنار این فضلیت و افتخار از رابطه پر افتخاری دیگر سخن می گوید که از آنِ امیر مومنان علی علیه السلام است و با این اشاره زمینه را برای طرح مسئله ای آماده می سازد که به زودی با عبارتی آتشین به آن خواهد پرداخت. صدیقه طاهره علیها السلام فضلیتی از فضایل علی علیه السلام را این گونه بیان می فرماید: و اخا ابن عمی دون رجالکم؛ «و [اگر پدرم را بشناسید می دانید که او] برادر پسر عموی من است و نه برادر هیچ یک از مردان شما».
طبیعی است که اگر کسی پسر عموی فردی دیگر باشد، فرد مقابل نیز پسر عموی او خواهد بود؛ اما صدیقه طاهره علیه السلام امیر مومنان علی علیه السلام را برادر پدر گرامی خویش معرفی می کند. این نسبت بدین سبب است که مسلمانان می دانستند وقتی رسول اکرم صلی الله علیه و آله بین مسلمانان برادری ایجاد کرد، خود با امیر مومنان علی علیه السلام عقد برادری بست و از آن هنگام، علی علیه السلام به برادر پیامبر صلی الله علیه و آله معروف شد. ماجرا از این قرار بود که وقتی رسول اکرم صلی الله علیه و آله برای استحکام روابط بین مسلمانان از آنها خواست دو به دو با هم پیمان ببندند برای هر یک از افرادی که در مسجد النبی حاضر بودند برادری معین فرمودند. در آن میان علی علیه السلام تنها ماند و برای او برادری تعیین نشد. از این رو با دیدگانی اشک آلود به حضور پیامبر صلی الله علیه السلام رسید و فرمود: یا رسول الله، برای هر یک از یاران خویش برادری تعیین