صفحه ٢٧٩

آن به شستن دست از جانتان آماده شوید و دل به وقوع فتنه مطمئن دارید و مژده باد شما را به شمشیر بران و سلطه تجاوز گرانه و ظالمانه و آشوب فراگیر و استبداد ستمگران؛ به گونه ای که نصیبتان اندک و جمعتان پراکنده شود.(252) ای دریغ بر شما!کجا می روید؟! همانا [آنچه رخ خواهد داد] بر شما پوشیده شده است. آیا ما میتوانیم شما را بدان چیزی واداریم که از آن کراهت دارید؟

1ـ2. عبرتی ا زماجرای سقیفه
چنان که پیش تر گفتیم، صدیقه کبری علیها السلام در بخش نخست از خطبه شریف خویش با طرح این پرسش که «مگر چه عیبی در ابوالحسن سراغ داشتید؟» در واقع مهاجرین و انصار را به سبب پیمان شکنی و رها کردن امیر مومنان علیه السلام سرزنش کردند. سپس حضرت، علت این بی وفایی را تحلیل کرد و هراس آنان را از قاطعیت امیر مومنان علی علیه السلام، دلیل این بی وفایی دانست. در حقیقت حضرت از خواست جاهلانه آنان پرده برداشت؛ اینکه میخواستند کسی بر سر کار باشد که با خطاهای آنان کنار بیاید و فرصت زیاده خواهی و منفعت طلبی را از آنان سلب نکند. به تعبیر دیگر آنان در پی کسی بودند که انعطاف داشته باشد و سخت گیر نباشد. بنابراین با توجه به سخن بانوی دو عالم علیها السلام میتوان در یک کلمه گفت: مشکل علی علیه السلام برای آن مردم، سخت گیری در امور مربوط به خدا بود؛ اما حاصل این فرار از حق به سبب ترس از سخت گیری آن، دچار شدن به سختی و گرفتاری وحشتناک و عجیبی بود که هرگز گمان نمی کردند. اگر آن مردم بر حول محور حق که همان امیر مومنان علیه السلام است جمع می شدند، چنان که حضرت زهرا علیها السلام فرمود، علی علیه السلام ایشان را بدون اینکه اندکی اذیت شوند، به سعادت می رسانید.