برخی از صفاتشان به آنان یادآور شدند که با رفتن پیامبر صلی الله علیه و آله نباید اجازه داد زحمات او هدر رود و دین و آیینی نابود گردد که او با سختی فراوان بنا نهاد. در این فراز، صدیقه طاهره علیها السلام با تعبیری دیگر خطاب به انصار، سخن خویش را با آنان ادامه می دهد. انصار به طور عمده از دو قبیله اوس و خزرج بودند که جده اعلای آنها زنی به نام «قیله» بوده است. از این رو مجموع این دو قبیله را بنی قیله (فرزندان قیله) میگفتند.(129) حضرت در این فراز آنها را با این صفت مخاطب قرار میدهند.
2 . سکوتی بدون عذر
حضرت زهرا علیها السلام با تعبیری که برای هشدار دادن استفاده میشود انصار را مخاطب قرار میدهند و میفرمایند:
ایهاً بَنیقیلَهَ! ءَ اُهْضَمُ تُراثَ اَبی وَ اَنْتُمْ بِمَرْأى مِنّی وَ مَسْمَعٍ وَ مُنْتَدى وَ مَجْمَعٍ، تَلْبَسُکُمُ الدَّعْوَهُ وَ تَشْمَلُکُمُ الْخُبْرَهُ، وَ اَنْتُمْ ذَوُو الْعَدَدِ وَ الْعُدَّهِ وَ الْاَداهِ وَ الْقُوَّهِ، وَ عِنْدَکُمُ السِّلاحُ وَ الْجُنَّهُ، تُوافیکُمُ الدَّعْوَهُ فَلا تُجیبُونَ، وَ تَأْتیکُمُ الصَّرْخَهُ فَلا تُغیثُونَ، ؛ ای فرزندان قیله! آیا میراث پدرم نابود گردد؛ در حالی که شما در معرض دید و شنود و ندا و مجلس من هستید؟! دعوت من شما را فرا میگیرد و قصه من شامل شما هم می شود در حالی که شما از عِده و عُده و سازوبرگ و نیرو برخوردارید. ندای من به طور کامل به شما میرسد، اما به ندای من پاسخ نمی دهید، و فریاد مصیبت زده من در گوش شما طنین انداز میگردد، اما به فریاد من نمی رسید.
صدیقه کبری علیها السلام با این بیان، راه هرگونه عذری را بر انصار میبندد. حضرت به آنان هشدار میدهد که ندای کمک خواهی دختر پیامبر علیهما السلام را می شنوند. بنابراین