شایسته ترین است و به تن پروری در گوشه ای آرام تن دادید و از فشار ها و سختی ها به فضای باز بی احساسی روی آوردید. آنچه را برگرفته بودید به بیرون افکندید و آنچه را که به گوارایی فرو برده بودید بالا آوردید. بدانید که اگر شما و همه مردم روی زمین کافر شوید، خداوند، بی نیاز و شایسته ستایش است.
حضرت فاطمه علیها السلام در این فراز آیه ای را تلاوت میفرمایند که بی نیازی مطلق خدای متعال را یادآوری میکند و میفرماید: اگر شما و همه مردم روی زمین کافر شوید، بر دامن کبریایی خدای متعال گردی نمی نشیند. حضرت با تلاوت این آیه به مخاطبان خود هشدار میدهد که اگر از آنها برای یاری حق کمک خواسته شد، به سبب نیاز خدای متعال و اولیای او به کسی نیست؛ بلکه در حقیقت این یاری طلبی، فراهم کردن زمینه یاری رساندن به آنان برای رسیدن به سعادت دنیا و آخرت است؛ زیرا خداوند بی نیاز مطلق است و بدانها نیازی ندارد. آنان نباید گمان کنند که اگر به جبهه حق یاری نرسانند به خدا و اولیای او زیانی می رسانند؛ بلکه خطای آنها تنها به خودشان ضرر می زند.
3 . اتمام حجت حضرت با مردم
تا بدین جا حضرت زهرا علیها السلام در واقع حاضران را موعظه میکنند. پس از این، حضرت هدف خود را از این موعظه ها و یادآوری ها بیان میفرمایند:
اَلا، وَ قَدْ قُلْتُ ما قُلْتُ هذا عَلى مَعْرِفَةٍ مِنّی بِالْخِذْلَةِ الَّتی خامَرْتُکُمْ، وَ الْغَدْرَةِ الَّتِی اسْتَشْعَرَتْها قُلُوبُکُمْ، وَ لکِنَّها فَیْضَةُ النَّفْسِ، وَ نَفْثَةُ الْغَیْظِ، وَ حَوَزُ الْقَناةِ، وَ بَثَّةُ الصَّدْرِ، وَ تَقْدِمَةُ الْحُجَّةِ، فَدُونَکُمُوها فَاحْتَقِبُوها دَبِرَةَ الظَّهْرِ، نَقِبَةَ الْخُفِّ، باقِیَةَ الْعارِ، مَوْسُومَةً بِغَضَبِ الْجَبَّارِ وَ شَنارِ الْاَبَدِ، مَوْصُولَةً بِ«نارِ اللَّهِ