معارف بوک

می فرمایند: أَلَا ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ؛ (220) «آگاه باشید که این همان زیان آشکار است». خدای متعال چنین نعمت عظیمی را در جایگاهی مناسب و رفیع قرار داده بود تا بشر در همه اعصار و امصار از آن بهره ببرد و دنیا و آخرت خویش را آباد کند؛ اما با جابه جایی و انحرافی که در این جایگاه عظیم رخ داد، هم آبادی دنیای انسان ها به تاخیر افتاد و هم آخرت پایه گذاران انحراف و یاران آنان از دست رفت. به راستی خسران و زیانی بالاتر از این میتوان تصور کرد؟