صفحه ٢٠٤

فَهَبْ لِي مِن لَّدُنكَ وَلِيّاً * يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيّاً ؛(162) پس تو از نزد خود جانشینی به من ببخش که وارث من و دودمان یعقوب باشد». سخن او مخالف نص این آیات و دیگر آیاتی است که حضرت زهرا علیها السلام تلاوت فرمودند و بر خلاف تاریخ قطعی است. اگر بخواهیم آن حدیث را بپذیریم تکلیف این آیات چه میشود؟! اگر در حدیث آمده بود که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: من ارث باقی نمیگذارم، میتوانستیم بگوییم که این آیات عام اند و این حدیث آنها را تخصیص میزند (البته اگر قایل باشیم که خبر واحد میتواند نص قرآن کریم را تخصیص بزند)؛ اما در این حدیث آمده است که هیچ پیامبری ارث باقی نمی گذارد و این بر خلاف نص قرآن کریم است.
نکته دیگر آنکه اگر فرض کنیم هم سند و هم مضمون این حدیث درست است، بازهم دلیلی بر صحت عملکرد وی نخواهد بود؛ زیرا در این حدیث آمده است: « نَحْنُ مَعاشِرَ الْاَنْبِیاءِ لا نُوَرِّثُ ذَهَباً وَ لا فِضَّةًّ، وَ لا داراً وَ لا عِقاراً، وَ اِنَّما نُوَرِّثُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ الْعِلْمَ وَ النُّبُوَّةَ » ما گروه انبیا نه طلایی به ارث میگذاریم و نه نقره ای و نه خانه ای و زمین مزروعی، و تنها ارث ما کتاب و حکمت و علم و نبوت است». با توجه به آیات قرآن کریم معنای درست این سخن آن است که ما گروه پیامبران از آن جهت که پیامبریم برای شما علم و حکمت به ارث میگذاریم. پس علومی که به شما آموختیم ارث ما برای شماست و باید قدر و ارزش آن را بدانید. به عبارت دیگر هر شخصی از لحاظ شخصیت حقیقی اش از خود ارثی به جای می گذارد و از لحاظ شخصیت حقوقی اش ارثی دیگر. بنابراین پیامبران از جهت شخصیت حقوقی خویش (مقام نبوت) برای امت خود علم و حکمت را به ارث باقی میگذارند؛ اما