صفحه ٢٠٥

از جهت شخصیت حقیقی شان، مانند دیگران، برای همسر و فرزندان خویش ارث به جای خواهند گذاشت.
این مضمون در روایت اهل بیت علیهم السلام از زبان رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز آمده است که در مقام تشویق مردم به قدرشناسی از علما و علوم الهی از این علوم با عنوان ارث انبیا یاد شده است. از امام صادق علیه السلام نقل شده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
...فضل العالم علی العابد کفضل القمر علی سائر النجوم لیله البدر و ان العلما ورثه الانبیاء ان الانبیاء لم یورثوا دینارا ولا درهما ولکن ورثوا العلم فمن اخذ بحظ وافر؛(163) برتری عالم بر عابد مانند برتری ماه در شب بدر بر سایر ستارگان است و به راستی علما وارثان انبیا هستند. به راستی انبیا دیناری به ارث نمیگذارند و نه درهمی؛ اما علم را به ارث میگذارند. پس هرکس از آن (علم) برگیرد، بهره فراوان برگرفته است.
این سخن بدان معناست که آنچه مقام نبوت (مقام حقوقی پیامبران) به ارث میگذارد علم است و هدف اساسی انبیای الهی این بوده است که آگاهی جامعه بشری را افزایش دهند و با نور علم، مسیر حرکت آنان را به سوی سعادت روشنی بخشند. از مقام نبوت نیز جز این انتظار نمی رود. ارزش این رسالت را با امور مادی نمی توان قیاس کرد و ما نیز باید قدر این نعمت را بدانیم.
نکته دیگر آنکه حتی اگر فرض کنیم پیامبر صلی الله علیه و آله چنین سخنی با آن مضمون فرموده باشند که در پاسخ وی آمده است و مقصود حضرتش این باشد که اموال به جا مانده از ایشان حکم ارث را ندارند، باز هم هدف وی برآورده نمی شود؛ زیرا در این حدیث آمده است:«آنچه در دست ماست برای ولی