صفحه ٦٩

(2775) 2- عَلِيٌّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ شُعَيْبٍ الْعَقَرْقُوفِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلی الله علیه و آله) مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْ آخِرِ فَلْيَفِ إِذَا وَعَدَ.

 بَابُ مَنْ حَجَبَ أَخَاهُ الْمُؤْمِنَ

 1- أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ وَ عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ جَمِيعاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) أَيُّمَا مُؤْمِنٍ كَانَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ مُؤْمِنٍ حِجَابٌ ضَرَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ الْجَنَّةِ سَبْعِينَ أَلْفَ سُورٍ مَا بَيْنَ السُّورِ إِلَى السُّورِ مَسِيرَةُ أَلْفِ عَامٍ.


پيمان گرفته كه بدستوراتش عمل كنند و نواهى او را ترك نمايند، و چون دستور بوفاء بعهد داده و از خلف وعده نهى فرموده، پس آنكس كه خلف وعده كند با عهد خدا مخالف كرده، سپس در تفسير آيه و شأن نزولش گفتار مفسرين و مختار خود را نقل فرموده كه جمعى گفته اند آيه درباره منافقين و مخالفين نازل شده و ذكر آن بطول انجاميد و از وضع ترجمه و شرح ما خارج است.
2-   امام صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرموده: هر كه بخدا و روز جزا ايمان دارد بايد بوعده كه ميدهد وفا كند.
 شرح-  مجلسى (ره) گويد: اين دو حديث با قوت سندى كه دارند دلالت بر وجوب وفاء بعهد كنند و در حديث اول تهديد شديدى است و دلالت كند كه آيه در خلف وعده نازل شده و آن مشتمل بر تأكيدات و مبالغاتى است كه بضميمه حديث معتبر دلالت بر وجوب وفاء بوعده كند. با اينكه ظاهر كلمات بيشتر علماء شيعه اينست كه بوفاء بعهد مستحب است مگر اينكه وعده در ضمن عقد لازمى باشد، سپس بر دلالت آيه اشكالى ميكند و از آن جواب دهد كه ملخصش اينست كه اگر گفته شود در آيه احتمالاتى است خصوص با اينكه در اخبار شيعه و سنى آمده است كه آيه درباره منافقين و مخالفين نازل گرديده، در جواب گوئيم: كه سياق آيه عموميت دارد و مورد نزول، باعث تخصيص آيه نگردد، و پس از بيان اشكال و جواب در وجه اينكه بيشتر علماء شيعه وفاء بعهد را مستحب دانسته اند مطالبى بيان فرموده و كلماتى از دانشمندان ايراد كرده و در پايان براى وعده مراتبى بيان داشته كه در بعضى از آنها وفاء بعهد واجب و در بعضى مستحب است، و براى توضيح بيشتر به مرآت العقول مراجعه شود.

باب كسيكه در بروى برادر مؤمن خود ببندد

 1-مفضل بن عمر گويد: حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر مؤمنى كه ميانه او و مؤمن ديگر حجابى باشد خداى عزوجل ميان او و بهشت هفتاد هزار ديوار بلند بكشد كه بين هر دو ديوار هزار سال راه مسافت باشد.