صفحه ٢١٠

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏

 كِتَابُ الدُّعَاءِ

 بَابُ فَضْلِ الدُّعَاءِ وَ الْحَثِّ عَلَيْهِ

 (3050) 1- عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ حَرِيزٍ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(علیه السلام) قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ قَالَ هُوَ الدُّعَاءُ وَ أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ الدُّعَاءُ قُلْتُ إِنَّ إِبْراهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ قَالَ الْأَوَّاهُ هُوَ الدَّعَّاءُ.
 2- مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ وَ ابْنِ مَحْبُوبٍ جَمِيعاً عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ(علیه السلام) أَيُّ الْعِبَادَةِ أَفْضَلُ فَقَالَ مَا مِنْ شَيْ ءٍ أَفْضَلَ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَنْ يُسْئَلَ وَ يُطْلَبَ مِمَّا عِنْدَهُ وَ مَا أَحَدٌ أَبْغَضَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِمَّنْ يَسْتَكْبِرُ عَنْ عِبَادَتِهِ وَ لَا يَسْأَلُ مَا عِنْدَهُ.


بنام خداوند بخشاینده مهربان

كتاب دعا

باب فضيلت دعا و تشويق كردن بر آن

  1- زراره از حضرت باقر عليه السلام حديث كند كه فرمود: خداى عزوجل فرمايد: «همانا آنانكه سرفرازى كنند از عبادت (و پرستش) من، زود است كه سرافكنده بدوزخ در آيند» (سوره مؤمن آيه 60) حضرت فرمود: (مقصود از عبادت) دعاء است، و بهترين عبادت دعاء است، عرض كردم: (مقصود از «أواه» در اين آيه چيست كه خداوند فرمايد:) «همانا ابراهيم أواه و شكيبا بود» (سوره توبه آيه 114) فرمود: «أواه» يعنى بسيار دعاء كننده بدرگاه خداوند.
  2- سدير گويد: بامام باقر عليه السلام عرضكردم: كدام عبادت بهتر است؟ فرمود: چيزى نزد خداى عزوجل بهتر از اين نيست كه از او درخواست شود و از آنچه نزد او است خواسته شود، و كسى نزد خداى عزوجل مبغوض تر نيست از آنكس كه از عبادت او تكبر ورزد (و سر پيچى كند) و آنچه نزد او است درخواست نكند.