23- عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَعْيَنَ عَنْ قَيْسِ بْنِ سَلَمَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ(صلی الله علیه و آله) يَقُولُ مَا أُبَالِي إِذَا قُلْتُ هَذِهِ الْكَلِمَاتِ لَوِ اجْتَمَعَ عَلَيَّ الْجِنُّ وَ الْإِنْسُ بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ مِنَ اللَّهِ وَ إِلَى اللَّهِ وَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ عَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اللَّهُمَّ إِلَيْكَ أَسْلَمْتُ نَفْسِي وَ إِلَيْكَ وَجَّهْتُ وَجْهِي وَ إِلَيْكَ أَلْجَأْتُ ظَهْرِي وَ إِلَيْكَ فَوَّضْتُ أَمْرِي اللَّهُمَّ احْفَظْنِي بِحِفْظِ الْإِيمَانِ مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَ مِنْ خَلْفِي وَ عَنْ يَمِينِي وَ عَنْ شِمَالِي وَ مِنْ فَوْقِي وَ مِنْ تَحْتِي وَ مِنْ قِبَلِي وَ ادْفَعْ عَنِّي بِحَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ فَإِنَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ
بَابُ الدُّعَاءِ لِلْعِلَلِ وَ الْأَمْرَاضِ
1- مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ وَ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ كَانَ يَقُولُ عِنْدَ الْعِلَّةِ اللَّهُمَّ إِنَّكَ عَيَّرْتَ أَقْوَاماً فَقُلْتَ قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَ لا تَحْوِيلًا
و ملخص داستان اين بود كه حضرت موسى و خضر دو پيامبر الهى مأموريت پيدا كردند ديوارى كه روبخرابى و انهدام بود از خرابى آن جلوگيرى كنند و آنرا از نو بسازند بخاطر گنجى كه در زير آن پنهان بود و آن گنج متعلق بدو پسر بچه بود که در آن شهر بودند و پدر و مادر آن دو کودک مردمان صالح و شایسته بودند و خداوند متعال خواست نتیجه نیکی آن پدر و مادر صالح را عاید این دو پسر بچه کند و در تفسیر مجمع البیان و تفسیر عیاشی و برخی از کتابهای دیگر است که فاصله میان این دو پسر بچه و آن پدر و مادر صالح هفتصد سال و يا هفت پشت بوده است.
و ربيع حاجب (دربان منصور، و پيشخدمت مخصوص) ظاهراً علاقه مند بدان حضرت عليه السلام بوده بلكه از برخى از روايات استفاده شود از شيعيان بوده و پاره اى روايات نيز از او نقل شده گرچه از جهت وثاقت در حديث مورد اعتماد دانشمندان رجال نويس نبوده ولى از روى هم رفته چند حديث كه يكى همين حديث شريف است استفاده مى شود كه از علاقمندان حضرت صادق (ع) بوده است و شايد هم علاقه مندى او نسبت به حضرت صادق (ع) فقط در پيش روى آنحضرت بوده ولى در مورد انجام فرمان منصور كاملاً مطيع او بوده است.
23- (اين حديث مانند حديث (10) از همين باب است مراجعه شود).
باب دعا براى دردها و بيماريها
1- برخى از اصحاب ما حديث كرده اند كه حضرت صادق (ع) هنگام درد و بيمارى (ايندعا مى خواند) مى گفت: «اللهم انك عيرت اقواما فقلت: قل ادعوا الذين زعمتم من دونه فلايملكون كشف