كارى را انجام داد و باید از بسیارى از خواستهها و تمایلات نفس صرفنظر كرد. چون چنین است، از این رو اصل آن را انكار مىكند.
خلاصه كلام این است كه ایمان دو عنصر دارد: دانستن، و التزام عملى به لوازم آن دانسته. اما اگر پس از دانستن، بنا دارد كه هیچ یك از لوازم آن را رعایت نكند، این حالت «كفر» و «جحود» نامیده مىشود: وَ جَحَدُوا بِها وَ اسْتَیْقَنَتْها أَنْفُسُهُم؛(1) و با آنكه دلهایشان بدان یقین داشت آن را انكار كردند.
آیین پرواز
نقش ایمان و عمل صالح در تكامل انسان