صفحه ٢٤٤

 فراتر از مسئله دفاع از حق شوهر است. حقیقت این است که امامت، موجب بقای اسلام است. از این رو دفاع از امامت امیر مومنان علیه السلام به معنای دفاع از اسلام است. اگر نبود نقشی که امیر مومنان علیه السلام در کمال محدودیت و مظلومیت ایفا کردند، به جد میتوان گفت که نامی از اسلام باقی نمی ماند، چه رسد به حقانیت مذهب شیعه و معارف اهل بیت علیهم السلام. وجود پربرکت امیر مومنان علی و صدیقه کبری علیهما السلام و پس از ایشان، وجود آسمانی فرزندان پاک و معصوم این دو نور الهی علیهم السلام و سخنان و اقدامات معصومانه و حکیمانه ایشان بود که اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله را در پیچ و خم تاریخ زنده نگه داشت. اگر نبود رهنمود های الهی و نورانی این انسان های معصوم و این عالمان به علم الهی، دیگران آگاهانه یا ناآگاهانه اسلام ناب را از ریشه بر میکندند. پس در ارزیابی رفتار حضرت زهرا علیها السلام و انشای این خطبه شریف باید گفت: نخستین و روشن ترین هدفی که برای این اقدام میتوان بر شمرد مسئله حمایت از ولایت و امامت است؛ اما هدف مریم کبری علیها السلام بدین جا نمی انجامد. لایه زیرین این اقدام بانوی دو عالم علیها السلام حفظ و صیانت از اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله بود.
اما مسئله به این حقیقت نیز نمی انجامد و میتوان لایه ژرف تری را در انگیزه زهرای مرضیه علیها السلام کاوید. گاه شخصی برای دفاع از اسلام در جهاد شرکت میکند؛ اما اگر عمق دلش را بکاویم خواهیم دید که ترس از گرفتار شدن در عذاب جهنم یا امید رسیدن به نعمت های بهشت و حور و قصور وی را به شرکت در جهاد کشانده است. اما آیا دفاع معصومان علیهم السلام، به ویژه حضرت زهرا علیها السلام از اسلام ناب، تنها به جهت انجام تکلیفی واجب بوده است یا نکته ای عمیق تر نیز وجود دارد؟ حقیقت این است که لایه زیرین این دفاع، دل سوزی برای هدایت و سعادت مردم بود. بانوی دو عالم علیها السلام میدید که اگر مردم از اسلام ناب محروم