صفحه ١٩٦

دادیم تا مسلمانان از آن در جنگ استفاده کنند و با کفار جهاد کنند و با آشوبگران و فتنه گران داخلی مبارزه کنند، و همه این کارها به اجماع مسلمانان انجام گرفت. من در این رای تنها نبودم و استبداد به خرج ندادم که تنها به رای خویش عمل نمایم».
وی تا اینجا دو نقش ایفا میکند: نخست آرام کردن فضای مجلس و القای فضایی صمیمی با سخن گفتن از محبت اهل بیت علیهم السلام و آثار آن، و دیگری القای این معنا که کارهای انجام شده به دست وی بنا بر وظیفه ای بوده که بر پایه سخن رسول خدا صلی الله علیه و آله تشخیص داده است، و اینکه این اعمال تنها به تشخیص وی نبوده است، بلکه همه مسلمانان با نظر وی موافق بوده اند.
سومین نقشی که وی دنبال ایفای آن است موجه نشان دادن عمل خود و اظهار صداقت در ادعای خویش است. او برای موجه نشان دادن عمل خود چنین شاهد می آورد که ما آنچه را شما بدان نظر دارید (سرزمین فدک) برای تهیه اسب و سلاح قرار دادیم تا مسلمانان از آن در جنگ استفاده کنند و با کفار جهاد کنند و با آشوبگران و فتنه گران داخلی مبارزه کنند. مقصود وی این است که اگر من میخواستم حق شما را بگیرم آنچه را تصرف کرده بودم برای خود بر میداشتم؛ اما من آن را در اختیار مسلمانان قرار میدهم تا همه از آن بهره مند گردند. وی ادامه میدهد: «وَ هذِهِ حالی وَ مالی، هِیَ لَکِ وَ بَیْنَ یَدَیْکِ، لا تَزْوى عَنْکِ وَ لا نَدَّخِرُ دُونَکِ، وَ اَنْتِ سَیِّدَةُ اُمَّةِ اَبیکِ وَ الشَّجَرَةُ الطَّیِّبَةُ لِبَنیکِ، لا یُدْفَعُ مالَکِ مِنْ فَضْلِکِ، وَ لا یُوضَعُ فی فَرْعِکِ وَ اَصْلِکِ، حُکْمُکِ نافِذٌ فیما مَلَکَتْ یَداىَ، فَهَلْ تَرَیِنَّ اَنْ اُخالِفَ فی ذاکَ اَباکِ» و این حال من و اموال خود من است؛ همه برای تو و در اختیار تو باشد. کسی این اموال را از شما منع نمی کند و ما این اموال را برای غیر تو ذخیره نخواهیم کرد و تو بانوی بزرگوار امت پدرت و درخت پاکی برای