قَالَ وَ قَالَ لِمُعَلَّى بْنِ خُنَيْسٍ الْمُذِيعُ حَدِيثَنَا كَالْجَاحِدِ لَهُ.
3- يُونُسُ عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ عَنِ ابْنِ أَبِى يَعْفُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) مَنْ أَذَاعَ عَلَيْنَا حَدِيثَنَا سَلَبَهُ اللَّهُ الْإِيمَانَ.
4- يُونُسُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ مَا قَتَلَنَا مَنْ أَذَاعَ حَدِيثَنَا قَتْلَ خَطَإٍ وَ لَكِنْ قَتَلَنَا قَتْلَ عَمْدٍ.
5- يُونُسُ عَنِ الْعَلَاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ(علیه السلام) يَقُولُ يُحْشَرُ الْعَبْدُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَا نَدِيَ دَماً فَيُدْفَعُ إِلَيْهِ شِبْهُ الْمِحْجَمَةِ أَوْ فَوْقَ ذَلِكَ فَيُقَالُ لَهُ هَذَا سَهْمُكَ مِنْ دَمِ فُلَانٍ فَيَقُولُ يَا رَبِّ إِنَّكَ لَتَعْلَمُ أَنَّكَ قَبَضْتَنِى وَ مَا سَفَكْتُ دَماً فَيَقُولُ بَلَى سَمِعْتَ مِنْ فُلَانٍ رِوَايَةَ كَذَا وَ كَذَا فَرَوَيْتَهَا عَلَيْهِ فَنُقِلَتْ حَتَّى صَارَتْ إِلَى فُلَانٍ الْجَبَّارِ فَقَتَلَهُ عَلَيْهَا وَ هَذَا سَهْمُكَ مِنْ دَمِهِ.
6- يُونُسُ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) وَ تَلَا هَذِهِ الْ آيَةَ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِ آياتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ قَالَ وَ اللَّهِ مَا قَتَلُوهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَ لَا ضَرَبُوهُمْ بِأَسْيَافِهِمْ وَ لَكِنَّهُمْ سَمِعُوا أَحَادِيثَهُمْ فَأَذَاعُوهَا فَأُخِذُوا عَلَيْهَا
و بمعلی بن خنيس فرمود: فاش كننده حديث ما چون انكار كننده آن است.
3- ابن ابى يعفور گويد: حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر كه بر ضرر ما حديث ما را فاش كند خداوند ايمان او را ببرد.
4- حضرت صادق عليه السلام فرمود: آنكه حديث ما را فاش كند ما را بخطا نكشته است بلكه از روى عمد كشته است.
توضيح- گويا مقصود حضرت اينستكه چون افشاء حديث ائمه اطهار و ترك تقيه، گاهى منجر بكشتن آنها ميشده در اينصورت راويان باعث بر قتل آنها ميشدند و دانسته آنها را بكشتن ميدادند.
5- محمد بن مسلم گويد: شنيدم حضرت باقر عليه السلام مى فرمود: بنده خدا روز قيامت محشور شود و (با اينكه در دنيا) دستش بخونى آلوده نشده (وخوى نريخته) باندازه يك حجامت يا بيشتر خون باو بدهند و بگويند: اين سهم تو است از خون فلانكس؟ عرض ميكند: پروردگارا تو خود ميدانيكه همانا جان مرا گرفتى (و در آنحال) من خون كسى را نريخته بودم (و هيچ خونى بگردنم نبود؟) خداوند فرمايد: آرى تو از فلانى روايتى چنين و چنان شنيدى و بضرر او بازگو كردى، پس زبان بزبان بفلان جبار (و ستمكار) رسيد و بدان روايت او را كشت، و اين بهره تو از خون اوست.
6- اسحاق بن عمار گويد: حضرت صادق عليه السلام اين آيه را تلاوت فرمود: «اين بدان بود كه كفر ميورزيدند بآيات پروردگار و ميكشتند پيامبران را بنا حق، اين بدان شد كه نافرمانى كردند و بودند تجاوز كنندگان» (سوره بقره آيه 61) و فرمود: بخدا سوگند آنانرا بدستهاى خود نكشتند و بشمشيرهاى خود نزدند بلكه حديثهاى آنان را شنيدند پس آنها را فاش كردند، و آنان را بدان سبب گرفتند و كشته شدند