صفحه ٤٢٣

عَنْ حُسَيْنِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ قُلْتُ لَهُ فِي كَمْ أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فَقَالَ اقْرَأْهُ أَخْمَاساً اقْرَأْهُ أَسْبَاعاً أَمَا إِنَّ عِنْدِي مُصْحَفاً مُجَزًّى أَرْبَعَةَ عَشَرَ جُزْءاً.
 4- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ(علیه السلام) قَالَ قُلْتُ لَهُ إِنَّ أَبِي سَأَلَ جَدَّكَ عَنْ خَتْمِ الْقُرْآنِ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ فَقَالَ لَهُ جَدُّكَ كُلَّ لَيْلَةٍ فَقَالَ لَهُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فَقَالَ لَهُ جَدُّكَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فَقَالَ لَهُ أَبِي نَعَمْ مَا اسْتَطَعْتُ فَكَانَ أَبِي يَخْتِمُهُ أَرْبَعِينَ خَتْمَةً فِي شَهْرِ رَمَضَانَ ثُمَّ خَتَمْتُهُ بَعْدَ أَبِي فَرُبَّمَا زِدْتُ وَ رُبَّمَا نَقَصْتُ عَلَى قَدْرِ فَرَاغِي وَ شُغُلِي وَ نَشَاطِي وَ كَسَلِي فَإِذَا كَانَ فِي يَوْمِ الْفِطْرِ جَعَلْتُ لِرَسُولِ اللَّهِ(صلی الله علیه و آله) خَتْمَةً وَ لِعَلِيٍّ(علیه السلام) أُخْرَى وَ لِفَاطِمَةَ(علیه السلام) أُخْرَى ثُمَّ لِلْأَئِمَّةِ(علیه السلام) حَتَّى انْتَهَيْتُ إِلَيْكَ فَصَيَّرْتُ لَكَ وَاحِدَةً مُنْذُ صِرْتُ فِي هَذَا الْحَالِ فَأَيُّ شَيْ ءٍ لِي بِذَلِكَ قَالَ لَكَ بِذَلِكَ أَنْ تَكُونَ مَعَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ قُلْتُ اللَّهُ أَكْبَرُ فَلِي بِذَلِكَ قَالَ نَعَمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ.
 5- مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ سَأَلَ أَبُو بَصِيرٍ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) وَ أَنَا حَاضِرٌ فَقَالَ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِي لَيْلَةٍ فَقَالَ لَا


 روز) قرآن را بخوانم؟ فرمود: آنرا در پنج قسمت بخوان (يعنى پنج روز كه هر روزى شش جزء باشد) و در هفت بخش بخوان (يعنى در هفت روز) و در نزد من قرآنى است كه چهارده قسمت است (يعنى در چهارده روز ختم مى شود).
  4- على بن مغيرة گويد: بحضرت ابى الحسن (كاظم) عليه السلام عرضكردم: كه پدر من از جد شما پرسيده از ختم قرآن در هر شب؟ و جد شما فرموده بود: هر شب، و باو عرضكرده بود: در ماه رمضان؟ جد شما فرموده بود: و در ماه رمضان، پدرم باو عرضكرده بود: آرى هر چه توانائى داشته باشم (بخوانم)؟ (فيض (ره) گويد: محتمل است در اينجا چيزى افتاده و ساقط شده باشد) و پدرم چنين بود كه چهل بار قرآن را در ماه رمضان ختم مى كرد و من نيز از اين پس از پدرم (بهمين اندازه ها) ختم مى كنم گاهى بيشتر و گاهى كمتر باندازه فراغت و شغلم و باندازه نشاط و كسالتم؟ و چون روز عيد فطر شود يكختم آنرا هديه رسول خدا (ص) كنم، و يكى را هديه على عليه السلام و يكى را هديه فاطمه عليهما السلام و همچنين براى هر يك از ائمه (ع) تا برسد بشما كه براى هر يك يكى هديه كنم و تا باين حال رسيده ام چنين كرده ام، براى من در برابر اين عمل چه پاداشى هست؟ فرمود: پاداشت اين است كه روز قيامت با ايشان باشى، گفتم: اللّه اكبر! اين است پاداش من؟ تا سه بار فرمود: آرى.
  5- على بن ابى حمزه گويد: ابوبصير از امام صادق عليه السلام پرسيد - و من نيز در خدمتش بودم - و عرضكرد: قربانت شوم! من قرآن را در يك شب بخوانم؟ فرمود: نه، عرضكرد: در دو شب؟ فرمود: نه، تا رسيد بشش