صفحه ٢١٨

هرکس رای خود را اعلام کند. چگونه سخن از اجماع به میان می آورند، در حالی که از همان آغاز با یکدیگر به شدت اختلاف داشتند و کار به اینجا کشید که به روی هم شمشیر کشیدند و او برای جلوگیری از خون ریزی به سوی ابوبکر دست دراز می کند و سپس خود این کار را نسنجیده و شتاب زده میخواند؟!
حقیقت این است که آنها همه امت نبودند. مگر فاطمه، امیر مومنان علهیما السلام، سلمان، ابوذر، مقداد، عمار و بسیاری دیگر، افراد این امت نبودند؟! بر فرض که اهل سقیفه بر خلافت و تصرف فدک اجماع کردند؛ کدام سند گواه این است که مردم گفته باشند چنین کاری را مرتکب شوید؟ ابوبکر خود در پاسخ زهرای معصومه علیها السلام برای توجیه کارش به حدیثی از رسول خدا صلی الله علیه و آله استناد کرد و مدعی شد که رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله اختیار اموالی را که پس از ایشان باقی میماند، به دست ولی امر پس از خود داده است. حتی اگر این حدیث نیز درست بود، بنابر بیعتی که پیغمبر حدود هشتاد روز پیش تر در غدیر خم از مسلمانان گرفته بود، باید آن اموال در اختیار علی علیه السلام قرار میگرفت، نه اینکه مباشر علی و زهرا علیهما السلام را از آن ملک بیرون، و خود آن را تصرف کنند.
به هر حال، این جریان به تعبیر حضرت زهرا علیها السلام، توطئه و غائله ای بسیار خطرناک بود، شبیه به توطئه ای که برای قتل پیامبر صلی الله علیه و آله تدارک دیده شده بود. بر ماست که از کنار دقایق کلام زهرای معصومه علیها السلام با غفلت نگذریم. صدیقه کبری علیها السلام در مقابل توجیه های آنان آیه ها و عبارت هایی را به کار می برند که در شان کفار، مشرکان و منافقان است، و این جریان را به جریان فرزندان یعقوب تشبیه میکنند. همه تلاش های بزرگ بانوی عالم خلقت علیها السلام از آن روست که حقیقت جویان دیدگانشان از نور حقیقت محروم نشود و حقیقت اسلام و مسیر درست آن بر همگان آشکار گردد و مردم دریابند که معادن معارف دین چه کسانی هستند و