معارف بوک

تاريخى، اجتماعى و اعتقادى درباره شؤون مختلف امامت سخن راند؛ امّا بسيار بجا است تا تأثير اعتقاد بهوجود مقدّس امام زمان رادر زندگى فردى واجتماعى خودمان تحليل كنيم.
خداوند بر ما منّت نهاده و به ما چنين احسانى كرده است كه وجود «ولىّ اعظمش» را بشناسيم و به او ايمان بياوريم. اين اعتقاد در زندگى ما مى‌تواند آثار عميقى داشته باشد. ما از اين بزرگداشت‌ها و خاطره‌ها چه درسى بايد بگيريم؟ هركس در اين راه گامى بردارد و حتّى پرچم كوچكى را به دوش بگيرد، در پيشگاه الاهى مأجور خواهد بود. اين جشن‌ها و غوغاها براى چيست؟ ما موظّفيم به او معتقد باشيم؛ به او عشق بورزيم؛ سالرزو تولّدش را جشن بگيريم؛ دل‌ها را شاد كنيم؛ شهرها را زينت كنيم؛ ولى هدف از اين كارها چيست؟ اين سر و صداها به نام حضرت براى چيست؟ آيا براى اين است كه چند روزى شاد باشيم؟ چه سرّى در اين اعتقاد نهفته است؟ اين اعتقاد چه تأثيرى در زندگى فردى و اجتماعى ما دارد؟ يكى از آثار اعتقاد به وجود امام زمان(عليه السلام) را در قلمرو زندگى فردى و اجتماعى بيان مى‌كنم:
 
عرضه اعمال به محضر امام زمان(عليه السلام)
ما معتقديم كه امام زمان(عليه السلام) از كارهاى امّت، به ويژه شيعيان آگاه است. در كتاب‌هاى روايى ما بابى به نام «عرض الأعمال» وجود دارد.(1) طبق برخى از روايات، تمام كارهاى ما، هر هفته يك روز(2) يا دو روز،(3) و طبق بعضى ديگر از روايات، هر روز، و مطابق رواياتى ديگر، هر صبح بر امام عصر اروحنا فداه عرضه مى‌شود.(4)