صفحه ١٣٣

عظمت و شكوه مقام والاى امام زمان(عليه السلام)
در برابر اقيانوسى از عظمت قرار گرفته ايم كه هر موجود عظيمى در مقابل وسعت و بزرگى اش خود را مى‌بازد و محو مى‌شود. در مقابل بيكرانى از نور قرار گرفته ايم كه هر چشم تيزبينى را خيره مى‌كند؛ چه رسد به چشم‌هاى نابيناى ما.به هر حال، دست نياز به سوى اين اقيانوس رحمت دراز كرده ايم و مطمئنّيم كه ما را از درياى كرامت خويش محروم نخواهد كرد.
عظمت مقام اهل بيت(عليهم السلام) و به ويژه مقام حضرت ولىّ عصر ارواحنا لتراب مقدمه الفداء براى امثال بنده قابل درك نيست. نمى دانم آيا ميان غير اهل بيت(عليهم السلام) انسان‌هايى يافت مى‌شوند كه كُنه مقام را درك كنند يا نه؟! امّا در هر حال، عظمت و نورانيت اين مقام نبايد ما را از كوشش براى درك هرچه بيش‌تر آن باز دارد.
 
ولايت تكوينى امام زمان(عليه السلام)
آن چه بزرگان ما توانسته اند با تعبيرهايى به شكوه و جلالت اين مقام اشاره كنند، حقيقتى است كه «ولايت تكوينى» ناميده مى‌شود. در تبيين و توضيح اين مقام، سخن‌ها فراوان گفته شده؛ امّا حقيقتش اين است كه بنده در تبيين درست آن احساس ناتوانى مى‌كنم. براى اين كه راهى به سوى دركِ عظمت اين مقام والا برايمان باز شود، به روايتى از امام صادق(عليه السلام) درباره مقام علم امامان(عليهم السلام) اشاره مى‌كنم:
 
علم و قدرت بيكران امام زمان(عليه السلام)
سدير صيرفى كه يكى از اصحاب خاص امام صادق(عليه السلام) بوده است مى‌گويد:
با گروهى از خواصِ اصحاب امام صادق(عليه السلام) (ابوبصير، مِيسر، يحيى بزاز و داوود قمى)