صفحه ١٥٤

بيت(عليهم السلام) برطرف مى‌شود. شما جوانان مى‌توانيد در سايه عشقورزى به خدا و اولياى خدا به مقامى برسيد كه خداوند متعالى و همچنين اوليائش، با اذن و اراده خدا، شما را در دست خودشان بچرخانند. چه خوب است كه مولا و محبوب ما، سررشته امور ما را در دست بگيرد و آن گونه كه دلش مى‌خواهد، تدبير فرمايد. اگر شما اختيارتان را به دست او بدهيد، او اين كار را خواهد كرد و ولايت خاصّ شما را به عهده خواهد گرفت.
چنين سخنانى را كم‌تر به زبان مى‌آورم: بلبل از فيض گل آموخت سخن. دل‌هاى پاك شما را كه ديدم، به ياد اين حرف‌ها افتادم. شما جوان‌هاى عزيز با دل‌هاى پاكتان شايسته اين حرف‌هاييد. مواظب باشيد دلى را كه اين قدر ارزش دارد، به رايگان از دست ندهيد. دل‌هايتان را به كسانى كه ارزش محبّت ندارند، نسپاريد. اين دل پاك را به كسى بدهيد كه دلدار واقعى باشد و قدر دلتان را بداند؛ دلدارى كه هيچ طمعى در شما نداشته باشد، و در همه جا نيز يار شما باشد؛ رفيق شفيقى كه هرگاه صدايش بزنيد، پاسخ دهد و هركارى از دستش برآيد، براى سعادت شما انجام دهد؛ ياورى در اوج وفادارى كه همه خوبى‌ها را يكجا داشته باشد. آرى، از بزرگ ترين نعمت‌هاى خدا اين است كه چنين كسانى را به ما معرّفى كرده است.
 
عهد و پيمان خاص با امام زمان(عليه السلام)
امروز، قافله سالار عالم انسانيت و عالم هستى، امام غايبى است كه همه فضيلت‌ها و خوبى‌ها را يكجا دارد؛ ولى متأسفانه دست ما از دامن او كوتاه است:
[امروز اميرِ در ميخانه تويى تو *** فريادرس ناله مستانه تويى تو
مرغِ دلِ ما را كه به كس رام نگردد *** آرام تويى، دام تويى، دانه تويى تو](1)
با همه اين احوال، برقرارى ارتباط با حضرت، هيچ گاه ممنوع نيست. او را نمى بينيم؛ ولى او ما را مى‌بيند. مى‌توانيم با او ارتباط برقرار كنيم؛ به ويژه در روزهاى جمعه كه تعلّق خاصّى به آن عزيز دارد. جا دارد كه دل‌هاى خودمان را متوجّه قلب مقدّس آقا امام زمان