صفحه ١٧٠

حقيقتِ شيعه بودن براى امام زمان (عليه السلام)
شيعه بودن و تحت ولايتِ امام زمان(عليه السلام) قرار گرفتن فقط با ادّعا ثابت نمى شود. ما با شناسنامه، شيعه نمى شويم. ما در اسم و عنوان شيعه ايم؛ امّا امامان (عليهم السلام) چقدر تشيّع ما را قبول دارند؟ وجود مقدّس امام زمان(عليه السلام) تا چه حد ما را شيعه و پيروِ حقيقى خويش مى‌داند؟ آن‌ها تابع شناسنامه ما نيستند. چه بسا كسانى كه نام شيعه ندارند؛ امّا نزد امام زمان ارواحنا فداه از بسيارى افراد كه عنوان تشيّع را دارند، عزيزترند.
 
حقيقت شيعه بودن در بيان امام رضا(عليه السلام)
مى دانيد كه ميان تمام امامان معصوم (عليهم السلام) امام هشتم به رأفت و مهربانى معروف است. در زيارت حضرت مى‌خوانيم: السَّلامُ عَلَيكَ أَيُّهَا الامام الرَّئُوفُ؛ البتّه همه امامان مهربان بوده اند؛ امّا از آن جا كه ظهور رأفت در امام هشتم(عليه السلام) بيش از همه آن‌ها بوده است، به ايشان لقب رؤوف داده اند.
در دورانِ ولايتِ عهدىِ آن حضرت در مرو، عدّه‌اى از شيعيان به سوىِ خانه امام(عليه السلام) رفتند تا به محضر حضرت رضا(عليه السلام) عليه آلاف التحية والثنا شرفياب شوند و سلامى عرض كنند. وقتى به درِ خانه امام رسيدند، از دربان اجازه ورود خواستند. دربان به محضر امام(عليه السلام) رفت و عرضه داشت: چند نفرى آمده اند كه مى‌گويند از شيعيان اميرالمؤمنين على(عليه السلام) هستيم(1) و اجازه مى‌خواهند شما را زيارت كنند. امام(عليه السلام) فرمود: اجازه نمى دهم.(2) شيعيان، روز ديگر آمدند و باز گفتند: ما از شيعيان امام على(عليه السلام)هستيم و مى‌خواهيم به حضور امام رضا(عليه السلام) شرفياب شويم. دربان دوباره آمد و به امام(عليه السلام) عرض كرد: يك عدّه از شيعيان شما مى‌خواهند شما را زيارت كنند؛ امّا امام باز هم اجازه نداد. اين گروه تا دو ماه پياپى براى زيارت حضرت مى‌آمدند، امّا حضرت هيچ گاه اجازه شرفيابى به ايشان نمى داد عاقبت از ديدار حضرت مأيوس شده و به دربان گفتند: از امام(عليه السلام) بپرسيد گناه ما چيست