صفحه ١٠٦

شعاع ولايتِ اولياى خدا به دوستانشان نيز سرايت مى‌كند. محبّان امام زمان(عليه السلام) را نيز از آن جهت دوست بداريم و تكريم كنيم كه دوستدار امام زمانند.
 
راه‌هاى تقويت رابطه ولايى با امام زمان(عليه السلام)
حال كه فهميديم بايد خالصانه به اولياى خدا عشق ورزيد و خود را در برابر آن‌ها باخت و فدا كرد، چه كنيم كه بدين مقام والا دست يابيم؟
 
1. تقويت رابطه عارفانه
هرقدر معرفت ما به اولياى خدا بيش‌تر شود، اثر طبيعى اش اين است كه رابطه ولايت هم قوى‌تر و بيش‌تر خواهد شد.
معرفت امام زمان عجل اللّه تعالى فرجه الشريف از معرفت خدا جدا نيست. به هر ميزان كه معرفتمان به حضرت بيش‌تر باشد و ارتباط آن جناب را با خدا بيش‌تر بشناسيم، معرفت ما به خدا افزون‌تر خواهد شد.
اين بزرگواران چه اندازه با خدا ارتباط دارند؟ آيا فقط به همين اندازه است كه مانند يك راوى صادق، احكام را براى ما بيان كنند يا مطلب از اين‌ها خيلى بالاتر است؟
 
قلب امام زمان، تجلّى‌گاه خواست خدا
امامان معصوم(عليهم السلام) كسانى هستند كه در دلشان چيزى جز آن چه خدا مى‌خواهد، ظهور نمى كند: قُلوبُنَا أَوعِيَةٌ لِمَشِيَّةِ اللَّهِ فَإِذَا شَاءَ شِئنَا؛(1) در دل‌هاى ما فقط خواست خدا شكل مى‌گيرد؛ پس هر آن چه را كه او بخواهد، ما مى‌خواهيم. قلب پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) و حضرت زهرا(عليها السلام) و امامان معصوم(عليهم السلام) تجلّى گاه خواست و اراده خدا است. در مرتبه اوّل، اين چهارده نور پاك و در مرتبه بعد، ساير اولياى خدا طورى هستند كه فقط چيزى را كه خدا مى‌خواهد، در دل آن‌ها پيدا مى‌شود. هنگامى كه ايشان به چيزى ميل پيدا مى‌كنند، خدا خواسته است كه اين ميل را داشته باشند؛ چرا كه قلوب ايشان، تجلّى گاه اراده و مشيت خدا است.