معارف بوک

ناتوانى بشر از معرفت امام زمان(عليه السلام)
مقام اهل بيت(عليهم السلام) چنان مقام بزرگى است كه بزرگى اش را با عقل و فكر خودمان نمى توانيم درك كنيم. در واقع عظمت خدا است كه در انوار پاك چهارده معصوم(عليهم السلام) تجلّى كرده است. اگر همه انسان‌ها عقل‌هايشان را روى هم گذاشته، بخواهند پايه بلند اين مقام را درك كنند، هرگز نخواهند توانست. همين قدر بايد خوشحال باشيم كه خداوند متعالى، اين معرفت را به ما داده است كه بدانيم آن‌ها در چنان مقام والايى هستند كه ما نمى توانيم بفهميم. اگر اين را باور كنيم، خودش كمال است.
همان‌گونه كه ذات و صفات خدا براى ما قابل شناخت نيست، صفات اولياى او را نيز نمى توانيم بشناسيم؛(1) البتّه هيچ مخلوقى را نمى توان با خدا مقايسه كرد؛ چرا كه او فوق بى نهايت است. خدا و اولياى او تفاوت بسيارى با هم دارند؛ آن هم نه تفاوت يك درجه، آن گونه كه بعضى فكر مى‌كنند. نمى توان گفت: وجود، درجاتى دارد كه بالاترين درجه آن خدا، و يك درجه پايين‌تر از آن، وجود پيامبر(صلى الله عليه وآله) است؛ چرا كه فاصله ذات اقدس الاهى با شريف ترين و والاترين مخلوقاتش نيز كه نور پاك محمّد(صلى الله عليه وآله) است، بى نهايت است. فاصله نور مقدّس پيامبر(صلى الله عليه وآله) با ما بى نهايت است؛ امّا فاصله او با خدا نيز نهايت ندارد. خداوند فوق مقام همه مخلوقات و از جمله، انوار معصومان(عليهم السلام) است.
اگر همين اندازه بفهميم كه از درك مقام والاى ايشان ناتوانيم، بايد خدا را بسيار شاكر باشيم كه چنين معرفتى به ما داده است. اين حقيقت نيز به بركت تعليم خود آن‌ها است