آرى، بزرگان اهل تسنّن همانند شيعيان، به اصل وجود صاحب الزمان(عليه السلام) اعتقاد دارند؛(1) البتّه ممكن است آدم‌هاى منحرف و كوردلى پيدا شوند كه آفتاب را نيز انكار كنند كه در اين جا مورد نظر نيستند. بزرگان اهل تسنّن اعتراف دارند كه اخبار درباره وجود امام مهدى عجل اللّه تعالى فرجه الشريف متواتر، بلكه فوق حدّ تواتر است.
طول عمر امام زمان(عليه السلام)
مطلب ديگر، مسأله زنده بودن حضرت ولىّ عصر عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف است. از عمر پربركت آن عزيز بيش از هزار و صد سال مى‌گذرد و تا هنگامى كه خداى متعالى اراده فرمايد، حضرت در زمين باقى خواهد ماند. در اين زمينه، شايد پرسشى به ذهن جوانان خطور كند كه مگر امكان دارد كسى با عمر طولانى زنده باشد و ديگران از او خبر نداشته باشند؟! به اين پرسش پاسخ‌هاى فراوانى داده اند. در اين جا نمى خواهم پاسخ اين پرسش را به طور گسترده مطرح كنم؛ امّا اگر كسى به معجزه و قدرت الاهى اعتقاد داشته باشد، نبايد در مسأله طول عمر امام زمان شك كند. كسى كه معتقد است خدا مى‌تواند بنده‌اى را پس از صد سال زنده كند: فَأَماتَهُ اللّهُ مِائَةَ عام ثُمَّ بَعَثَهُ،(2) خدايى كه مى‌تواند سيصد سال، گروهى را در خواب، بدون خوراك و پوشاك زنده نگه دارد: وَ لَبِثُوا فِي كَهْفِهِمْ ثَلاثَ مِائَة سِنِينَ وَ ازْدَادُوا تِسْعاً،(3) آيا نمى تواند يكى از بندگانش را سه هزار سال يا بيش‌تر از آن زنده نگه دارد؟!
عدم اعتقاد به وجود امام زمان(عليه السلام) به ذهن كسانى خطور مى‌كند كه خداوند و قدرت او را نمى شناسند و به معجزه اعتقادى ندارند. اين پرسشى نيست كه بتواند شبهه‌اى را در اعتقادات فرد مسلمان پديد آورد و شكّى را در دل او وارد كند؛ چرا كه هر مسلمانى قدرت
آفتاب ولایت
منظومه ولایت 2