صفحه ١٢٥

محبّت به امام زمان عجّل الله تعالى فرجه، يگانه ذخيره‌اى است كه ما براى سعادت دنيا و آخرتمان به آن اميد بسته ايم و به چيز ديگرى اميد نداريم. اگر به اين محبّت دل نبسته بوديم، چگونه مى‌توانستيم براى نايب آن بزرگوار اين قدر جان فشانى كنيم! هنوز اين خاطره جاودان است كه وقتى امام راحل رضوان الله تعالى عليه پيام كوتاهى را مبنى بر حضور يكپارچه مردم در جبهه‌هاى جنگ صادر فرمود، مردم آن قدر علاقه نشان دادند كه ظرفيت پذيرش براى شركت در جبهه‌ها پر شده بود و مسؤولان با اصرار مردم را برمى گرداندند. چنين امرى نشانه معرفت و ايمان مردم ايران است.
 
علّت حضور يازده امام معصوم(عليهم السلام) ميان مردم
حال ممكن است اين پرسش پيش آيد كه چرا يازده امام، ميان مردم بوده اند؟! وقتى امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف به دليل لياقت نداشتن مردم براى پذيرش حكومت حق، غيبت فرمود، چرا يازده امام قبلى اين كار را نكردند؟! مگر آن‌ها نيز خواهان اجراى عدالت و برقرارى حكومت اسلامى نبودند و مگر در اين جهت نمى كوشيدند؟! در پاسخ به اين پرسش بايد گفت: خداى متعالى امر واجبى را برعهده گرفته كه همان هدايت كردن مردم است. فرستادن پيغمبران و اوصيا نيز براى اين بوده است كه حجّت را بر مردم تمام كند: لِئَلاّ يَكُونَ لِلنّاسِ عَلَى اللّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ.(1) فرستادن پيامبران بايد به گونه‌اى باشد كه مردم بتوانند راه حق را از باطل تشخيص دهند. سرانجام، خدا با ظهور پيامبر خاتم(صلى الله عليه وآله) واپسين و كامل ترين برنامه را براى سعادت بشر نازل كرد و در دسترس مردم قرار داد؛ امّا اگر پس از وفات پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله)، اشخاص معصوم نبودند كه حقيقت قرآن را بدانند و براى ديگران بيان كنند، طولى نمى كشيد كه حقايق به دست فراموشى سپرده مى‌شد.
بسيارى از احكام اسلام بود كه مردم، بارها شاهد اجراى آن بودند؛ امّا پس از چندى، اين احكام فراموش مى‌شد. پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در طول 23 سال جلوِ چشم مردم وضو گرفته بود و همه مردم وضو گرفتن ايشان را ديده بودند؛ امّا بعد از چند دهه، اين بحث پيش آمد