صفحه ١١٨

يكى كتاب الصواعق المحرقه، نوشته ابن حجر هيثمى كه از بزرگان اهل تسنّن است. وى در اين كتاب، اعتقاد به صاحب الامر(عليه السلام) را امرى مشترك بين همه مسلمانان دانسته و روايات را در اين زمينه، بيش از حدّ تواتر معرّفى كرده است.(1) يكى ديگر از بزرگان اهل تسنّن شبلنجى است كه كتاب نورالأبصار را نوشته. او در اين كتاب تصريح مى‌كند كه روايات درباره مهدى آخر الزّمان(عليه السلام)، فوق حدّ تواتر است.(2)
ابن ابى الحديد معتزلى، در شرح نهج البلاغه معتقد است كه درباره ظهور امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف اختلافى ميان مسلمانان وجود ندارد و تمام طوايف آن‌ها بر اين مطلب اتّفاق نظر دارند.(3)
بسيارى از عالمان اهل تسنّن، درباره وجود امام زمان(عليه السلام) و علايم ظهور حضرت، كتاب‌هاى فراوانى نوشته اند كه يكى از آن‌ها حافظ گنجى شافعى و ديگرى مولانا متّقى هندى است . كتاب البيان في اخبار صاحب الزمان را حافظ گنجى شافعى از حافظان قرآن و بزرگان اهل تسنّن نوشته كه و در حدود قرن هفتم هجرى مى‌زيسته است.(4)از ديگر بزرگان اهل تسنّن كه در قرن دهم هجرى و در كشور هندوستان مى‌زيسته، مولا متّقى هندى، صاحبِ كتابِ البرهان على علامات مهدى آخرالزّمان است.(5)