صاحب تجارتخانه‌اى را در نظر بگيريد كه هر روز سرى به دفتر مى‌زند تا ببيند چه معامله‌هايى در آن روز انجام گرفته است؛ آن گاه هفته‌اى يك بار، مطالعه‌اى دقيق روى دفتر انجام مى‌دهد و در آخر ماه نيز مرور و محاسبه دقيق ترى بر تك تك معامله‌ها مى‌كند و سرانجام در هر سال، يك حسابرسى كلّى از وضعيت تجارتخانه اش دارد. ممكن است وضع مردم در برابر امام زمان(عليه السلام) نيز از اين قبيل باشد كه يك مرحله از عرض اعمال، در هر صبح و هر شام انجام مى‌گيرد. كارهايى كه مردم شب انجام داده اند، صبح، خدمت حضرت ولى عصر سلام اللّه عليه عرضه مى‌شود و كارهايى كه از صبح تا شام انجام داده اند، شب به حضور آن بزرگوار ارائه مى‌شود. در مرحله‌اى ديگر، مجموع كارهاى هفتگى را در دو روز دوشنبه و چهارشنبه به حضور امام(عليه السلام) تقديم مى‌دارند و سرانجام در شب قدر، تمام مقدّرات مردم بر وجود مقدّس ولىّ عصر عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف عرضه مى‌شود.
آثار تربيتىِ اين اعتقاد
چنين اعتقادى بايد تأثير مهمّى در زندگى ما داشته باشد؛ چه در زندگى فردى و چه در زندگى اجتماعى. هريك از ما بايد فرض كنيم همان كارى را كه روزانه انجام مى‌دهيم، هنگام شب در معرض اطلاع شخص بزرگى كه به او فراوان احترام مى‌گذاريم، قرار مى‌گيرد. هركسى در زندگى خود براى كسى شخصيت و احترام قائل است و دوست دارد آبرويش در مقابل او محفوظ باشد؛ براى مثال اگر دانش آموزى احتمال بدهد كه امروز يك دوربين مخفى در كلاس نصب مى‌شود كه از تمام كارهاى او فيلم بردارى مى‌كند و شب هنگام، اولياى مدرسه آن فيلم را تماشا مى‌كنند، آيا رفتار چنين فردى در كلاس با روزهاى ديگر يكسان خواهد بود؟ هر قدر هم كه آدمى لااُبالى باشد، مى‌كوشد در آن روز مؤدّب‌تر و منظّم‌تر باشد؛ زيرا دلش نمى خواهد چيزى را كه باعث آبروريزى او مى‌شود، ديگران ببينند.
حال اگر ما توجّه داشته باشيم تمام اعمالى كه انجام مى‌دهيم، هر صبح و شام يا هر هفته خدمت امام زمان عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف ارائه مى‌شود، تأثير بسيار بالايى در
آفتاب ولایت
مهدی باوری و آثار آن