صفحه ٣٥٤

پيام ها:
1- دنياطلبى و آخرت طلبى با هم جمع نمى شود. تُرِدْنَ الْحَياةَ الدُّنْيا ... تُرِدْنَ اللَّهَ ...
البتّه لذّت بردن و استفاده حلال از نعمت ها، منافاتى با آخرت خواهى ندارد.
2- انسان بايد ميان دلبستگى به دنياى فانى و آخرت باقى، بايد يكى را انتخاب كند. وَ إِنْ كُنْتُنَّ ...
3- قناعت و زهد و سادگى به تنهايى عامل نجات نيست، عمل نيك هم لازم است. تُرِدْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الدَّارَ الْآخِرَةَ ... لِلْمُحْسِناتِ مِنْكُنَ 
4- وعده هاى الهى را قطعى بگيريم. «أَعَدَّ»
5- خداوند ساده زيستى را براى خانواده رهبران دينى، امرى نيك و حَسَن مى داند. «أَعَدَّ لِلْمُحْسِناتِ مِنْكُنَّ»
6- همسر پيامبر بودن كمال نيست، نيكوكار بودن لازم است. «لِلْمُحْسِناتِ مِنْكُنَّ»
7- همه ى زنان پيامبر يكسان نبودند. «لِلْمُحْسِناتِ مِنْكُنَّ»
8- كسانى كه از دنياى قليل بگذرند، به اجر عظيم خواهند رسيد. «أَجْراً عَظِيماً»

سوره الأحزاب، آيه 30

يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيراً «30»
اى همسران پيامبر! هر كس از شما كار زشت (و گناهى) آشكار مرتكب شود، عذابش دو چندان خواهد بود و اين (كار) براى خدا آسان است.

نكته ها:
آياتى كه با زنان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله سخن مى گويد، از طريق مقام رسالت است نه آن كه مستقيماً به خود آنان خطاب و وحى شود، بر خلاف حضرت مريم كه به خودش خطاب مى شد. «يا مَرْيَمُ» «1»*