صفحه ١٦٩

سوره العنكبوت، آيه 64

وَ ما هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا إِلَّا لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ «64»
اين زندگى دنيا چيزى جز سرگرمى و بازيچه نيست و اگر بدانند، زندگى حقيقى، همان سراى آخرت است.

نكته ها:
 «لَهْوٌ» به سرگرمى هايى گفته مى شود كه انسان را از هدف اصلى و مسائل اساسى باز مى دارد؛ «لَعِبٌ» انجام كارى مثل بازى است كه قصدى در آن نيست. «1»
 «هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا» رمز تحقير دنياست، همان گونه كه «لَهِيَ الْحَيَوانُ» رمز عظمت آخرت.
سؤال: با اين كه قرآن، خود به كار و تلاش براى آباد كردن زمين و سير و سفر و بهره مند شدن از طبيعت، همسر، زيبايى ها، خوراكى ها و كسب درآمد، سفارش نموده است، پس چگونه در اين آيه مى فرمايد: دنيا جز لهو و لعب نيست؟
پاسخ: كاميابى هايى كه براى رسيدن به اهداف مقدّس و با روش و ابزار مقدّس و در محدوده ى قانون و با رعايت ساير شرايط باشد، همه ى آنها مزرعه ى آخرت است و آنچه در اين آيه تحقير و مذمّت شده و لهو و لعب معرّفى شده، مواردى است كه هدف مقدّسى در كنار آن نباشد و با موازين دينى و قانونى مخالف باشد.
پيام ها:
1- آفرينش دنيا، هدفدار و حكيمانه است، ليكن غفلت از آخرت، دنيا پرستى و غرق شدن در آن، سفيهانه است. «لَهْوٌ وَ لَعِبٌ»
2- همه جا سكوت در برابر دلخوشى هاى مردم جايز نيست، گاهى بايد با نهيب و فرياد، به غافلان هشدار داد. «لَهْوٌ وَ لَعِبٌ»
3- در شيوه ى تبليغ، هرگاه امر زشتى را نفى مى كنيد، جايگزين خوبى به او ارائه