صفحه ٨١

* دنيا، غنچه اى است كه براى هيچ كس گُل نمى شود. «زَهْرَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا» «1»
* چرا آخرت را به دنيا مى فروشيد؟ «اشْتَرَوُا الْحَياةَ الدُّنْيا بِالْآخِرَةِ» «2»
* چرا به دنياى فانى و محدود، راضى مى شويد؟ «أَ رَضِيتُمْ بِالْحَياةِ الدُّنْيا» «3»
* چرا به دنياى كوچك و زودگذر شاد مى گرديد؟ «فَرِحُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا» «4»
* چرا دنيا را به آخرت ترجيح مى دهيد؟ «يَسْتَحِبُّونَ الْحَياةَ الدُّنْيا عَلَى الْآخِرَةِ» «5»
* چرا به دنياداران خيره مى شويد؟ «لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلى  ما مَتَّعْنا بِهِ» «6»*
* چرا فقط به دنيا فكر مى كنيد؟ «لَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَياةَ الدُّنْيا» «7»
* آيا دنياگرايان نمى دانند كه جايگاهشان دوزخ است؟ «وَ آثَرَ الْحَياةَ الدُّنْيا. فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوى » «8»
البتّه اين همه هشدار به خاطر كنترل مردم دنياگراست و آنچه در آيات و روايات انتقاد شده، از دنياپرستى، آخرت فروشى، غافل شدن، سرمست شدن و حقّ فقرا را ندادن است، ولى اگر افرادى در چهارچوب عدل و انصاف سراغ دنيا بروند و از كمالات ديگر و آخرت غافل نشوند و حقّ محرومان را ادا كنند و در تحصيل دنيا يا مصرف آن ظلم نكنند، اين گونه مال و دنيا فضل و رحمت الهى است.

سوره القصص، آيه 61

أَ فَمَنْ وَعَدْناهُ وَعْداً حَسَناً فَهُوَ لاقِيهِ كَمَنْ مَتَّعْناهُ مَتاعَ الْحَياةِ الدُّنْيا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ الْقِيامَةِ مِنَ الْمُحْضَرِينَ «61»
پس آيا كسى كه به او وعده اى نيكو داده ايم و او آن را خواهد ديد، مانند كسى است كه او را از بهره ى زندگى دنيا بهره مند ساختيم (و) سپس او درروز قيامت از احضارشدگان (براى حساب و جزا) خواهد بود؟!