معارف بوک

سوره لقمان، آيه 24

نكته ها:
در آيه ى 23، از محزون شدن پيامبر صلى الله عليه و آله به خاطر كفر گروهى از مردم نهى شده است و اين مى تواند به چند دليل باشد:
الف: آنان آنقدر ارزش ندارند كه تو براى آنان محزون شوى.
ب: اندوه براى كفر آنان، تو را از كارهاى ديگر باز مى دارد.
ج: كفر آنان به تو آسيبى نمى رساند.
د: تو در تبليغ و موعظه ى آنان كوتاهى نكردى تا نگران باشى.
ه: چون كفّار به سوى ما باز مى گردند و راهى براى فرار ندارند، جاى حزن و اندوه نيست.
از مقدّم شدن كلمه ى «إِلَيْنا» بر كلمه ى «مَرْجِعُهُمْ»، استفاده مى شود تنها مرجع اوست و از كلمه ى «مرجع» نيز استفاده مى شود كه مبدأ هم اوست، زيرا «مَرجع»، يعنى رجوع به آن چيزى كه در آغاز بوده است. به علاوه «إِلَيْنا مَرْجِعُهُمْ» جمله ى اسميّه و نشانه ى قطعى و حتمى بودن معاد است.
پيام ها:
1- مقايسه ميان افراد نيك و بد، يكى از راه هاى شناخت و انتخاب است. مَنْ يُسْلِمْ وَجْهَهُ ... وَ مَنْ كَفَرَ

         متاع كفر و دين بى مشترى نيست             گروهى اين، گروهى آن پسندند

2- پيامبر، دلسوز همه بود و حتّى از انحراف و كفر مخالفان نيز رنج مى برد. «فَلا يَحْزُنْكَ كُفْرُهُ»
3- انبيا، به تسلّى و دلدارى الهى نياز دارند. «فَلا يَحْزُنْكَ كُفْرُهُ»
4- مسئوليّت رهبران دينى، ارشاد مردم است، نه وصول نتيجه. «وَ مَنْ كَفَرَ فَلا