صفحه ٤٦٥

پيام ها:
1- جزع و فزع و استمداد مشركان، مشكلى از آنان حل نمى كند. «فَزِعُوا فَلا فَوْتَ» مشركان پناهگاهى ندارند.
2- هر كافرى در لحظه ى احساس خطر ايمان مى آورد ولى چه سود. (ايمان انتخابى ارزش دارد نه اضطرارى.) «أُخِذُوا مِنْ مَكانٍ قَرِيبٍ- قالُوا آمَنَّا»
3- مرگ هر جا كه آمد فوراً انسان را مى گيرد. «مَكانٍ قَرِيبٍ»
4- عقوبت مشركان از همين دنيا آغاز مى شود. «مَكانٍ قَرِيبٍ»
5- برگشت به دنيا و جبران گذشته ها راهى دور و ناممكن است. «مَكانٍ بَعِيدٍ»

سوره سبأ، آيه 53 - 54

وَ قَدْ كَفَرُوا بِهِ مِنْ قَبْلُ وَ يَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ «53»
در حالى كه پيش از اين به آن كفر ورزيدند و از دور دست ها تير در تاريكى مى انداختند. (و به پيامبر اسلام تهمت ها مى زدند.)
وَ حِيلَ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ ما يَشْتَهُونَ كَما فُعِلَ بِأَشْياعِهِمْ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كانُوا فِي شَكٍّ مُرِيبٍ «54»
 (سرانجام) ميان آنان و آن چه مى خواستند جدايى افتاد، همان گونه كه از دير باز با امثال ايشان چنين شد، زيرا آنان در شك و ترديد سختى بودند.

پيام ها:
1- كسانى كه ديروز به پيامبر و قرآن تهمت مى زدند، امروز كه در تنگنا قرار گرفته اند ايمان مى آورند ولى چه سود؟ «وَ قَدْ كَفَرُوا- وَ يَقْذِفُونَ»
2- كفّار از پيامبر و قرآن، شناخت روشنى نداشتند؛ تهمت هاى آنان مانند تير انداختن در تاريكى و پرتاب از راه دور بود. «يَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ»

                         «و الحمد لِلّه ربّ العالمين»