صفحه ٣٣٦

سوره الأحزاب، آيه 10 - 11

إِذْ جاؤُكُمْ مِنْ فَوْقِكُمْ وَ مِنْ أَسْفَلَ مِنْكُمْ وَ إِذْ زاغَتِ الْأَبْصارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَناجِرَ وَ تَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا «10»
آن گاه كه دشمنان از بالا و پايين (شهر) شما به سراغتان آمدند (و مدينه را محاصره كردند)، و آن گاه كه چشم ها (از ترس) خيره شده بود و جان ها به حنجره ها رسيده بود، و به خداوند گمان هاى (بدى) مى برديد.
هُنالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَ زُلْزِلُوا زِلْزالًا شَدِيداً «11»
آن جا بود كه مؤمنان آزمايش شدند و به لرزه ى سختى دچار شدند.

پيام ها:
1- زمانى مزه ى الطاف الهى را مى چشيد كه صحنه هاى تلخ را نزد خود مجسّم كنيد. «إِذْ جاؤُكُمْ- إِذْ زاغَتِ»
2- مسلمانان بايد مراقب تمام مرزهاى كشور خود باشند. «فَوْقِكُمْ- أَسْفَلَ مِنْكُمْ»
3- حالت هاى روحى در جسم اثر مى گذارد. (ترسيدن سبب مى شود كه چشم و دل كار عادّى خود را از دست بدهند، خيره شدن چشم و تند شدن ضربان قلب نمونه آن است.) «زاغَتِ الْأَبْصارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَناجِرَ»
4- بعضى مؤمنان، به هنگام بروز پيش آمدهاى سخت به قدرت خداوند سوءظن مى برند. «تَظُنُّونَ بِاللَّهِ»
5- مؤمن در معرض ابتلا و آزمايش است. «ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ»
6- جنگ، ترس، وحشت و شرايط سخت، وسيله آزمايش اند. «هُنالِكَ ابْتُلِيَ»
7- در سختى ها، انسان ها شناخته و صف ها جدا مى شوند. «هُنالِكَ ابْتُلِيَ» (در ميدان هاى جنگ، از حضور روشنفكرنماها و منافقان خبرى نبود.)
8- استوارى انسان، در گرو استوارى روحيّه ى اوست. (اگر روح ضربه ديد انسان متزلزل مى شود.) «زُلْزِلُوا»