3- زمين و زمان، مثال هاى قرآن را كهنه نمى كند. كشتى سوارى در طول تاريخ بشر بوده است. فَإِذا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ ...
4- مهم تر از اخلاص، حفظ آن است. «مُخْلِصِينَ- إِذا هُمْ يُشْرِكُونَ»
5- دعاى خالصانه، مستجاب است. دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ ... فَلَمَّا نَجَّاهُمْ (پس از دعا، حرف «فاء» در «فلمّا»، نشانه ى استجابت دعا مى باشد)
6- نجات از مشكلات وحوادث، راهى است براى شكر نه شرك. «إِذا هُمْ يُشْرِكُونَ»
سوره العنكبوت، آيه 66
لِيَكْفُرُوا بِما آتَيْناهُمْ وَ لِيَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ «66»
(بگذار) تا به آنچه به آنان داده ايم ناسپاسى كنند و (از لذّت هاى زودگذر زندگى) كامياب شوند؛ امّا به زودى خواهند فهميد.
نكته ها:
مراد از «لِيَكْفُرُوا» كفران نعمت است، زيرا در كنار «آتَيْناهُمْ» يعنى نعمت دادن، آمده است.
پيام ها:
1- شرك، نوعى ناسپاسى و كفران نعمت است. «لِيَكْفُرُوا»
2- در دنيا راه كاميابى به روى افراد صالح و ناصالح باز است. «آتَيْناهُمْ»
3- به كاميابى هاى همراه با كفر و كفران دلخوش نشويد كه پايان شومى دارد.لِيَكْفُرُوا ... وَ لِيَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ ...
4- در تربيت، تهديد هم لازم است. «فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ»
سوره العنكبوت، آيه 67
أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنا حَرَماً آمِناً وَ يُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ أَ فَبِالْباطِلِ يُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَةِ اللَّهِ يَكْفُرُونَ «67»
آيا نديدند كه ما حرمى امن قرار داديم و حال آن كه مردم از اطرافشان ربوده مى شدند؟! پس آيا به باطل ايمان مى آورند و به نعمت خداوند كفر مى ورزند؟