صفحه ٥٢٥

و همه كس تابع مقدّراتى است كه در آن نوشته شده، به آن «امام» گفته اند. «1»
پيام ها:
1- در برابر عقايد انحرافى و انكارآميز كافران، با صراحت و قاطعيّت سخن بگوييد. «إِنَّا نَحْنُ نُحْيِ»
2- همه مردگان در قيامت زنده مى شوند. «نُحْيِ الْمَوْتى »
3- پرونده ى عمل انسان، حتّى پس از مرگ او تا قيامت باز است. نَكْتُبُ ... وَ آثارَهُمْ 
4- نه فقط اعمال، بلكه همه آثار آن نيز ثبت مى شود و در حساب قيامت لحاظ مى گردد. «نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ» (خواه آثار خير نظير وقف و صدقه جاريه و آموختن علم به مردم و ... يا آثار شرّ مثل تأسيس مراكز فحشا.)
5- سروكار ما در قيامت با خداست. «إِنَّا، نَحْنُ، نُحْيِ، نَكْتُبُ، أَحْصَيْناهُ»
6- انسان، تنها ضامن اعمال خود نيست، بلكه مسئول پيامدهاى آن نيز هست. «وَ آثارَهُمْ»
7- دستگاه محاسباتى خداوند دقيق است. «كُلَّ شَيْ ءٍ أَحْصَيْناهُ»
8- دادگاه الهى، پيش روى همه روشن است. «أَحْصَيْناهُ فِي إِمامٍ مُبِينٍ»

سوره يس، آيه 13

وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا أَصْحابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جاءَهَا الْمُرْسَلُونَ «13»
براى آنها اصحاب قريه را مثال بزن كه فرستادگان خدا به سوى آنها آمدند.

نكته ها:
از اين آيه تا هفده آيه ى ديگر سرگذشت تعدادى از انبيا نقل شده كه مأمور هدايت مردم منطقه ى خود بودند.
در تفاسير گفته اند كه مراد از قريه در اين آيه، منطقه انطاكيه است كه از شهرهاى قديم روم