صفحه ٣٢٢

پيام ها:
1- به گفته هاى مخالفان ديگران پاسخ دهيم. يَقُولُونَ ... قُلْ 
2- ايمان، در لحظه ى اضطرار سودى ندارد. لا يَنْفَعُ ... إِيمانُهُمْ 
3- گرچه مهلت دادن، از سنّت هاى الهى است، «أَمْهِلْهُمْ رُوَيْداً» «1» ليكن آن هم حدّ و مرزى دارد. «وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ»
4- بعد از استدلال و هشدار، آخرين مرحله، اعراض از منحرفان است. «فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ»
5- گذر زمان، مسايل و اختلافات ميان پيروان حقّ و باطل را روشن مى كند. «وَ انْتَظِرْ»
6- رهبر بايد به آينده خوش بين و دلگرم باشد. «وَ انْتَظِرْ»
7- كفّار همواره در انتظار شكست مسلمانان مى باشند. «إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ»

                         «والحمد للّه ربّ العالمين»