كلمه «خوف»، در مورد احتمال خطر و كلمه «حزن» در مورد نگرانى قطعى بكار مى رود. «1»
مراد از دريا در اين آيه، رود عظيم نيل در كشور مصر است كه به جهت بزرگى و عظمت، دريا خوانده شده و كاخ فرعون در ساحل آن بنا شده بود.
وقتى خداوند بخواهد، دشمن انسان نيز مأمن و ملجأ او مى شود. «فَالْتَقَطَهُ آلُ فِرْعَوْنَ» (عدو شود سبب خير، گر خدا خواهد.)
گر نگهدار من آن است كه من مى دانم شيشه را در بغل سنگ نگه مى دارد.
پيام ها:
1- در اضطراب ها و بن بست ها، خداوند بهترين هادى و حامى مؤمنان است. «أَوْحَيْنا»
2- زن نيز مى تواند مورد الهام الهى قرار گيرد. «أَوْحَيْنا إِلى أُمِّ مُوسى »
3- نزول امدادهاى غيبى با بهره گيرى از امكانات مادّى منافاتى ندارد. شيردادن و در صندوق گذاردن، منافاتى با توكّل ندارد. «أَرْضِعِيهِ»
4- در هيچ شرايطى نبايد شير مادر را از فرزند دريغ داشت. «أَرْضِعِيهِ»
5- در دستورهاى الهى اسرارى نهفته است كه شايد در نظر ابتدايى، معقول نيايد. «فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ»
6- در راه اجراى فرامين الهى، نه از چيزى بترسيم و نه نسبت به مسئله اى نگران باشيم. «لا تَخافِي وَ لا تَحْزَنِي» (مادر موسى دو نگرانى داشت: يكى ترس از كشته شدن فرزند و ديگرى غم فراق او، كه خداوند هر دو را همان گونه كه در آيات بعد خواهيم خواند به نحو احسن جبران فرمود.)
7- آنچه در راه خداوند داده شود، به بهترين وجه باز مى گردد. «أَلْقاهُ- رَادُّوهُ، جاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ» (مادر موسى به فرمان خداوند فرزندش را رها كرد، خداوند هم او را برگرداند و هم به مقام نبوّت رساند.)
8- خداوند، اخبارى از غيب را در اختيار افرادى كه بخواهد قرار مى دهد.